Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013
Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013
To δώρο της εσωτερικής αποδέσμευσης.....
Αν υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που ξεπέρασε κάποιο πρόβλημα, νίκησε μια ασθένεια και άλλαξε τη ζωή του προς το καλύτερο, τότε μπορούμε όλοι να το κάνουμε!
Γιατί δεν το κάνουμε λοιπόν; Τι μας εμποδίζει να φτιάξουμε την υγεία μας, τις σχέσεις μας, τη ζωή μας;
Γιατί «απλά» έτσι έχουμε μάθει! Έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε, να νιώθουμε και να αντιδράμε στις καταστάσεις, με συγκεκριμένους και αρκετά προβλέψιμους τρόπους.
Κρατάμε μέσα μας κλειδωμένα όλα εκείνα, τα οποία μας επιβαρύνουν και μας δεσμεύουν τελικά την ίδια μας ζωή. Και ενώ αναζητάμε μια καινούρια ζωή, αρνούμαστε να αφήσουμε τη παλιά να αποχωρίσει! Αν όμως δεν «αδιάσουμε» το χώρο μας, αν δεν «ξεφορτώσουμε», το παρελθόν θα είναι πάντα ένα βάρος στη πλάτη μας!
Η διαδικασία της Εσωτερικής Αποδέσμευσης, μας βοηθάει να απελευθερωθούμε από φορτία που κουβαλάμε, μερικά από αυτά συνειδητά, και άλλα συχνά χωρίς να το ξέρουμε.
Πολλές φορές, παραμένουμε σε κάποιο πρόβλημα, χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι η πραγματική αιτία που μας κρατάει κλειδωμένους, είναι πολύ πιο βαθιά και πιο μακριά, από εκεί που είμαστε κολλημένοι. Άλλες φορές πάλι, γνωρίζουμε τι είναι αυτό που μας έχει πληγώσει, όμως δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε. Και κυρίως, κάποιες άλλες φορές, ενώ ξέρουμε ακριβώς τι μας έχει επηρεάσει και πότε, νομίζουμε ότι το έχουμε ξεπεράσει. Όμως απλά το νομίζουμε, γιατί έτσι είναι πιο βολικό!
Νομίζουμε ότι έχουμε ξεπεράσει εκείνο το γεγονός που έγινε πριν χρόνια! Νομίζουμε ότι έχουμε συγχωρήσει εκείνους που μας πλήγωσαν, ή που στάθηκαν αφορμή για να πληγώσουμε εμείς κάποιους άλλους! Νομίζουμε ότι έχουμε συγχωρήσει τον εαυτό μας για κάτι που κάναμε, ή για κάτι που δεν μπορέσαμε να κάνουμε!
Νομίζουμε πως έχουμε συγχωρήσει τους γονείς μας για την άδικη συμπεριφορά τους απέναντι μας, επειδή δεν μας αγκάλιασαν ή δεν μας έδωσαν τα εφόδια που θα θέλαμε. Νομίζουμε ότι έχουμε επουλώσει όλα εκείνα τα τραύματα…
‘Όμως αυτά παραμένουν εκεί, και ξεσπάνε σε φαινομενικά άσχετες ώρες και στιγμές. Και τότε αναζητάμε τις ευθύνες στο εξωτερικό μας περιβάλλον, στην οικογένεια μας, στους φίλους, στην δουλειά μας, στην ατμόσφαιρα, στο καιρό, ενώ οι απαντήσεις και οι λύσεις βρίσκονται όλες μέσα μας!
Έτσι λοιπόν τυλίγουμε με μια ωραία δικαιολογία όλο αυτό που έχει ξεσπάσει και θέλει να βγει από μέσα μας, και το αφήνουμε βολικά κρυμμένο και ξεχασμένο στο περιτύλιγμα του, αφού δεν φταίμε ποτέ εμείς, για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας!
Υπάρχει φυσικά και η αντίθετη περίπτωση, που έχουμε τη τάση να τα παίρνουμε όλα πάνω μας, χώνοντας όλο και πιο βαθιά τις ενοχές και τη μιζέρια μας. Και μπορεί περνώντας η αναταραχή στις σχέσεις μας η δυσφορία να φύγει, αλλά το πρόβλημα, το μπλοκάρισμα ή η διαρροή της ενέργειας μας, παραμένουν μέσα μας, πάνω μας…
Η Θεραπεία Εσωτερικής Αποδέσμευσης, είναι ένα ακόμα χρήσιμο εργαλείο, που μας βοηθάει να βγάλουμε από μέσα μας πράγματα που μας ταλαιπωρούν κατά καιρούς. Το ζητούμενο δεν είναι να σκαλίσουμε το παρελθόν, αλλά να βελτιώσουμε το παρόν.
Μόνο όταν μένουμε εστιασμένοι στο παρόν, ανακαλύπτουμε με ακρίβεια τι είναι αυτό που μας ενοχλεί από το παρελθόν, αλλά και από το μέλλον. Δουλεύοντας με άξονα το Τώρα, απελευθερώνονται στο Τώρα οι εσφαλμένες ενέργειες είτε προέρχονται από παρελθόν, είτε από μέλλον.
Έτσι έρχεται μια άμεση ανακούφιση και γαλήνη.
Παλιές πεποιθήσεις και νοοτροπίες όπως το ότι είμαστε θύματα ανθρώπων και καταστάσεων, ότι δεν αξίζουμε, ότι δεν μπορούμε – πράγματα τα οποία μας κάνουν να σαμποτάρουμε τον ίδιο μας τον εαυτό- αδειάζουν από το αρχείο του υποσυνείδητου και έτσι μπορούν να εγγραφούν νέα θετικά προγράμματα.
Παλιές πεποιθήσεις και νοοτροπίες όπως το ότι είμαστε θύματα ανθρώπων και καταστάσεων, ότι δεν αξίζουμε, ότι δεν μπορούμε – πράγματα τα οποία μας κάνουν να σαμποτάρουμε τον ίδιο μας τον εαυτό- αδειάζουν από το αρχείο του υποσυνείδητου και έτσι μπορούν να εγγραφούν νέα θετικά προγράμματα.
Η ουσία σε οποιαδήποτε κατάσταση είναι να μην εστιαζόμαστε στο πρόβλημα, αλλά στην αποδέσμευση του προβλήματος. Και η αποδέσμευση ξεκινάει από μέσα!
Όταν είμαστε εμείς καλά μέσα μας, δεν μας επηρεάζει τίποτα από το εξωτερικό περιβάλλον. Άρα από εκεί ξεκινούν όλα, και εκεί θα πρέπει να στρεφόμαστε όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα ή κάποιο ξέσπασμα.
Από τη στιγμή που συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτα δεν φταίει από έξω για ότι μας συμβαίνει, τότε ανά πάσα στιγμή μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι εκείνο που μας φταίει, και τότε να ευχαριστήσουμε… και την έκλειψη και… τον ανάδρομο πλανήτη… που με τον τρόπο του μας σκούντηξε, για να το αντιληφθούμε και να το αντιμετωπίσουμε από μέσα, εσωτερικά. Κάθε άνθρωπος που είναι περιορισμένος, είναι λόγω των δικών του αντιλήψεων και πεποιθήσεων. Είναι γεμάτος από εδραιωμένα μοντέλα και πρότυπα συμπεριφοράς, πάνω στα οποία χτίζει τα θεμέλια της δικής του φυλακής.
Ένα τείχος που υψώνει στο νου και τη καρδιά του γεμάτο από ''πρέπει'' , ''μη'', και ''δεν μπορώ''! Κάποιες αρχές οι οποίες τις έχει υιοθετήσει, γίνονται δεσμοφύλακες στη νοητική και συναισθηματική του φυλακή.
Άρα οτιδήποτε κι αν ζούμε το οποίο μας περιορίζει, είναι τελικά δικό μας κατασκεύασμα. Εμείς επιλέγουμε να συνεχίσουμε να ακολουθούμε αυτά που μας έμαθαν, ακόμα κι όταν βλέπουμε ότι δεν μας εξυπηρετούν άλλο.
Αποφασίζοντας να απεξαρτηθούμε με κάθε τρόπο από τις γνωστές και οικείες μας συμπεριφορές, ίσως στην αρχή να υπάρξει ένα μπέρδεμα, μια ανησυχία, μέχρι να διευθετηθεί αυτή η εσωτερική ανακατάταξη, αλλά το δώρο είναι ανυπολόγιστης αξίας!
Είναι ένα τεράστιο δώρο ζωής: Η δική μας ελευθερία! Η ελευθερία να ζούμε τη ζωή μας, αποφασίζοντας ανάμεσα στις τόσες επιλογές, να ακολουθήσουμε πλέον αυτή που μας κάνει να νιώθουμε καλά!
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μέσα μας την ικανότητα να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας. Τη δύναμη εκείνη, που μπορεί να θεραπεύσει κάθε αρρώστια, να διώξει κάθε πόνο! Η αποδέσμευση της εξαρτημένης συμπεριφοράς, μιας συμπεριφοράς η οποία φέρνει στο δρόμο μας τα ίδια και τα ίδια προβλήματα, λες και η ζωή μας επαναλαμβάνεται συνεχώς σε όλα τα επίπεδα, είναι ένα μεγάλο βήμα καταρχάς για τη ψυχική μας υγεία. Από εκεί και πέρα, όλα τα άλλα έρχονται…
Σε πολλούς αυτό φαίνεται βουνό και αδυνατούν να το κάνουν μόνοι τους. Όλοι στη πορεία μας για μια καλύτερη ζωή, αναζητάμε τρόπους και βοήθεια για να νιώσουμε καλύτερα.
Το πρώτο βήμα είναι να το συνειδητοποιήσετε και να το ζητήσετε! Να ζητήσετε να βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος, η σωστή λύση για τη δική σας περίπτωση.
Το πρώτο βήμα είναι να το συνειδητοποιήσετε και να το ζητήσετε! Να ζητήσετε να βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος, η σωστή λύση για τη δική σας περίπτωση.
Η Θεραπεία Εσωτερικής Αποδέσμευσης, η οποία είναι μια ενεργειακή θεραπεία, μας δείχνει τον τρόπο και μας ανοίγει το δρόμο, φέρνοντας μας σε επαφή με τις αληθινές μας ανάγκες και κυρίως με τον Αληθινό μας Εαυτό. Από κει και πέρα αναλαμβάνει Εκείνος.
Ο Αληθινός μας Εαυτός γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, τι χρειαζόμαστε για την Εσωτερική μας Αποδέσμευση από τις αλυσίδες του νου που είμαστε εγκλωβισμένοι.
Η απελευθέρωση της μπλοκαρισμένης ενέργειας από απωθημένες σκέψεις και καταπιεσμένα συναισθήματα, επιτρέπει την αλλαγή της νοητικής στάσης, και καθιστά ικανή την αντικατάσταση παλαιών τοξικών πεποιθήσεων, με νέα θετικά πρότυπα σκέψης και συμπεριφοράς, πρώτα σε ψυχικό επίπεδο, και κατ’ επέκταση στη καθημερινότητα και τη στάση ζωής.
Η πρόσβαση σε εμπειρίες και αυθεντικά συναισθήματα που είναι καταγεγραμμένα στα κύτταρα μας, ξεκλειδώνει τους εσφαλμένους προγραμματισμούς από την κυτταρική μας μνήμη, μετασχηματίζοντας την ασύμφωνη ενέργεια σε Αλήθεια. Στη δική μας, εσωτερική Αλήθεια, που αναγνωρίζουμε στο επίπεδο της ψυχής.
Μας υπενθυμίζει την ανάγκη να είμαστε ο εαυτός μας, και τη τεράστια δύναμη και σοφία που διαθέτουμε.
Η ψυχή μας αναζητά πάντα τη θεραπεία. Έτσι δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες, ώστε μέσα από διάφορες καταστάσεις θετικές ή αρνητικές να μπορέσουμε να δούμε την ευκαιρία και να θεραπευτούμε.
Όταν μια θεραπεία δεν αγγίζει την αλήθεια της ψυχής, δημιουργείτε πάλι ανισορροπία στο ενεργειακό μας σώμα, μέσω των επαναλαμβανόμενων κύκλων σκέψης και συμπεριφοράς. Αν μείνει εκεί για πολύ, περνάει στο φυσικό σώμα.
Μικρές ή μεγάλες εμπειρίες, στενοχώριες και ψυχικά τραύματα, συχνά κολλάνε και μένουν στο ενεργειακό μας πεδίο, με τον καιρό ενσωματώνονται πάνω μας, γίνονται ένα μαζί μας, κι εμείς τα συνηθίζουμε τόσο πολύ που νομίζουμε ότι έτσι πρέπει να είναι, και η συνήθεια σκοτώνει κάθε ανάγκη για απελευθέρωση. Εξαιτίας της ταύτισης μας με αυτές τις εμπειρίες χάνουμε μέρος από τη δύναμη μας, μέσα από διάφορες ενεργειακές διαρροές.
Εσφαλμένες αντιλήψεις για τον εαυτό μας μπορεί να προέρχονται από βιώματα παλιά, συνήθως από το οικογενειακό περιβάλλον, αλλά και από το ίδιο το σύστημα που παραβλέπει την αληθινή ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, προβάλλοντας άχρηστα πρότυπα και μοντέλα, απορρίπτοντας οτιδήποτε δεν είναι σύμφωνο με τα δικά του μοτίβα.
Όπως το νερό που λιμνάζει κατά τόπους και δημιουργεί μολύνσεις και ασθένειες σε εκείνες τις περιοχές, έτσι και η ασύμφωνη ενέργεια που λιμνάζει στο σώμα, προκαλεί βάρος, ανισορροπία και ασθένεια.
Η απελευθέρωση της ασύμφωνης ενέργειας και ο μετασχηματισμός της σε χρήσιμη και δημιουργική, φέρει αναζωογόνηση σε όλα τα επίπεδα, αλλαγή αντίληψης και συνειδητώτητας, ψυχική ηρεμία και πληρότητα.
Το ταξίδι στη θεραπεία είναι ένα ταξίδι από το νου στη καρδιά και από τη καρδιά στη ψυχή. Είναι ένα εσωτερικό ταξίδι, όπου το φως της επίγνωσης φωτίζει τη διαδρομή.
Λιάνα Τελειώνη
ΠΗΓΗ: http://urantiacenter.gr/
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013
...
Πραγματικά πόσο δύσκολο είναι
να κάνω τον "καραγκιόζη" καθημερινά,
για να νομίζουν όλοι πως είμαι καλά,
ενώ μέσα μου πεθαίνω μέρα με τη μέρα.
Δεν φταίνε οι άλλοι.
Εγώ φταίω......
που δείχνω σκληρή, ρηχή και αμετανόητη.
Κανένας δεν μπορεί να με καταλάβει.
Να με νοιώσει.
Στη ζωή μου,
δεν έχει τίποτα νόημα πια.
Μισώ τις Κυριακές.
Μισώ τα απογεύματα.
Μισώ όλα εκείνα που μου θυμίζουν,
τι λείπει απ'τη ζωή μου.
Α.Π.
Για την φιλία.....
Η φιλία δεν χάνεται.... καθώς ο ήλιος δύει.
Η φιλία δεν λιώνει... όπως λιώνει το χιόνι.
Η φιλία δεν πεθαίνει, παρά μόνο...όταν η ΑΓΑΠΗ .... πεθάνει.
Η φιλία είναι εγκαρδιότητα ..... και πίστη
Η φιλία είναι ένα όνειρο...
μία οντότητα, που κατοικεί στη συνείδηση.
Η φιλία δεν μπορει ούτε να ζυγιστει σε μια ζυγαρια .....
ούτε αποτιμάται από μια τιμή.
Γι 'αυτό είναι μια αναγκαιότητα για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.
ms
Emotions....
Μια φορά κι έναν καιρό....
υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα.
Εκεί, ανάμεσα στα υπόλοιπα,
ζούσαν και η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη...
Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε
και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω.
Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται,
η Αγάπη άρχισε να ζητάει βοήθεια.
Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.
Η Αγάπη τον ρωτάει:
`Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;'
`Όχι, δεν μπορώ’ απάντησε ο Πλούτος.
`Έχω ασήμι και χρυσάφι στο
σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα `.
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει
βοήθεια από την Αλαζονεία
που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
`Σε παρακαλώ, βοήθησέ με’ είπε η Αγάπη.
`Δεν μπορώ να σε βοηθήσω, Αγάπη..
Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις
το όμορφο σκάφος μου `
της απάντησε η Αλαζονεία.
H Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε
να ζητήσει από
αυτή βοήθεια.
`Λύπη, άφησέ με να έρθω μαζί σου `.
`Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που
θέλω να μείνω μόνη μου’ είπε η
Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη,
αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.
Ήταν τόσο ευτυχισμένη,
που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή:
`Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!'
Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δε γνώριζε,
αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη,
που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.
Όταν έφτασαν στη στεριά,
ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.
Η Αγάπη, γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε
στον κύριο που τη βοήθησε,
ρώτησε τη Γνώση:
`Γνώση, ποιος με βοήθησε';
`Ο Χρόνος’ της απάντησε η Γνώση.
`Ο Χρόνος;’ ρώτησε η Αγάπη.
`Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;'
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε:
'Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει
πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη'.
Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013
loneliness.....
Κάποιος είπε ότι τα ωραιότερα πράγματα δεν είναι πράγματα. Και όντως έτσι είναι.Δεν είναι πράγματα... είναι συναισθήματα και κάποιοι άνθρωποι,
είναι πολύ τυχεροί που τα ένιωσαν και συνάντησαν στη ζωή τους,
έναν άνθρωπο που μπόρεσε τα εξυψώσει.
Μερικές φορές όμως, τα πράγματα δεν έρχονται έτσι όπως τα ονειρευτήκαμε, γιατί ξαφνικά, για κάποιο λόγο δεν ξέρουμε τι θέλουμε.
Και κάπως έτσι, έρχεται η στιγμή που πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα σε δυο δρόμους .
Και κάπως έτσι, έρχεται η στιγμή που πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα σε δυο δρόμους .
Ο ένας δρόμος, είναι ο δρόμος της αγάπης.
Γεμάτος με όνειρα για το κοινό σας μέλλον.
Ο δρόμος της συντροφικότητας, της γαλήνης, της ισορροπίας της οικογένειας.
Βαδίζοντας πλάι, πλάι με έναν άνθρωπο που σε αγαπάει και σε νοιάζεται.
Που σε φροντίζει και σε προσέχει.
Που σε αγκαλιάζει και είναι δίπλα σου,
στα όμορφα και στα άσχημα που θα σου φέρει η ζωή.
Που σε δέχεται έτσι ακριβώς όπως είσαι.
Με τα καλά σου και τα κακά σου.
Που αντί ο χρόνος να φθείρει τον έρωτα σας
να τον δυναμώνει ξανά και ξανά...
και αυτός ο έρωτας να μην έχει τέλος αλλά μόνο αρχή.
Ουτοπία . Υπάρχει. Το έζησες.
Ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος της περιπέτειας και της μοναξιάς.
Χωρίς όνειρα.
Ο δρόμος που δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις στο τέλος του.
Ο δρόμος που βαδίζεις με αβεβαιότητα για το μέλλον.
Μόνη σου.
Χωρίς τη στήριξη κανενός.
Χωρίς την αγάπη του.
Πρέπει να διαλέξεις.
Ο άνθρωπος αυτός σε αγάπησε όσο κανένας άλλος
και θέλει να είσαι δίπλα του γιατί το θέλεις πραγματικά.
.... και εσύ τον αγάπησες και τον αγαπάς και πάντα θα είναι για 'σένα Μοναδικός.
Φεύγεις γιατί δεν θέλεις να κάνεις κι' άλλο κακό στην ψυχή του.
Γιατί ίσως τελικά να τον αγαπάς περισσότερο και απο τον ίδιο σου τον ευατό.
Γιατί θέλεις το καλύτερο για εκείνον
και δυστυχώς το καλύτερο για εκείνον δεν είσαι εσύ.
Διάλεξες τον δεύτερο δρόμο.
Κανείς δεν θα μπορέσει να καταλάβει την ψυχή σου.
Τον λόγο που έκανες αυτά που έκανες.
Κανείς δεν θα πιστέψει οτι τον αγαπάς με όλο σου το είναι.
Κανένας δεν σε ξέρει πραγματικά.
Ολοι βλέπουν την επιφάνεια.
Είσαι μόνη σου τώρα.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Βαδίζεις προς την αναζήτηση των πραγματικών σου "θέλω",
χωρίς να μπορείς να καταλάβεις εάν αυτό που τελικά θέλεις,
είναι αυτό που ζεις τώρα ή αυτό που άφησες πίσω σου,
όταν αποφάσισες να ακολουθήσεις αυτόν τον δρόμο.
Αιμιλία Παπαδοπούλου
Αιμιλία Παπαδοπούλου
Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013
....
Και όταν πέσει πάνω μας η νύχτα,
εμείς θα μείνουμε άφοβοι
γιατί πονέσαμε πολύ στο φως μιας ημέρας,
που κράτησε μισή ζωή.
Στο μαύρο της μέσα θα κρύψουμε χαμόγελα
και μερικά δάκρυα, να μας ξεπλύνουν τις αναμνήσεις.
Μισή ζωή σε έκρυψα μέσα σε εκείνη την λάμψη,
που δεν μπορούσαν να αγγίξουν.
Bγές!
Είσαι ελεύθερη πια.
Ηρθε η ώρα της έκρηξης.
.......και όταν πάνω μας πέσει η νύχτα,
πάνω θα κοιτάμε και εμείς,
με τα χαμόγελα που είχαμε κρύψει.
Ερχεται η στιγμή του φωτός.......
ξημέρωσε μισή μου ζωή.....
Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013
O νόμος της Έλξης...
Όλοι μας δουλεύουμε με μιαν ασύλληπτου μεγέθους δύναμη.
Όλα στο σύμπαν είναι φτιαγμένα από ενέργεια...
... ακόμα κι εμείς...!
Είμαστε σαν μαγνήτες και η μία ενέργεια έλκει την άλλη.
Οτιδήποτε υπάρχει στο μυαλό σας...
... αυτό ακριβώς θα έλξετε...
Δημιουργείτε και έλκετε...
αυτό που σκέφτεστε πιο πολύ.
Το δυνατότερο και ισχυρότερο είδος ενέργειας
είναι γνωστό στο Σύμπαν ως... σκέψη!
Κάθε σκέψη έχει μια συχνότητα.
Οι σκέψεις στέλνουν μαγνητική ενέργεια
και έλκουν το όμοιο.
Και οι σκέψεις υλοποιούν!
Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τί δε θέλουν...
...οπότε έλκουν ακριβώς το ίδιο.
Η προσκόλληση της σκέψης σε δυνατά αισθήματα (θετικά ή αρνητικά),
επιτυγχάνει την δημιουργική διαδικασία.
Θυμηθείτε ότι έλκετε αυτό που σκέφτεστε.
Επιλέξτε τις σκέψεις σας προσεκτικά!
Έχετε προσέξει πως εκείνοι που μιλούν περισσότερο για αρρώστιες τις έχουν;
Κι εκείνοι που μιλούν περισσότερο για ευημερία, την έχουν...;
Οι σκέψεις δημιουργούν αισθήματα.
Οτιδήποτε αισθάνεστε αυτή τη στιγμή...
...είναι η απόλυτη αντανάκλαση εκείνου που βρίσκεται σε διαδικασία υλοποίησης!
Και έλκετε ακριβώς αυτό που αισθάνεστε...
Τα χαρούμενα αισθήματα έλκουν περισσότερες χαρούμενες καταστάσεις.
Μπορείτε να αισθάνεστε οτιδήποτε αυτή τη στιγμή.
Το Σύμπαν θα ανταποκριθεί στην ιδιότητα των αισθημάτων σας.
Και σε οτιδήποτε εστιάζεστε με σκέψεις και αισθήματα...
... αυτό θα έλξετε στη ζωή σας.
Θυμηθείτε...!
Εσείς δημιουργείτε το δικό σας σύμπαν καθώς προχωράτε.
Οπότε είναι σημαντικό να αισθάνεστε καλά.
Η ζωή γίνεται απίστευτη όταν συνειδητά εφαρμόζετε τον Νόμο της Έλξης.
Στο Σύμπαν αρέσει η ταχύτητα. Μη καθυστερείτε, μην αμφιβάλλετε.
Ακολουθείστε την παρόρμηση και τη διαίσθησή σας... Δράστε!
Και το Σύμπαν ανάλογα θα πράξει... ειδικά και μόνο για σας!
Να είσαστε ευγνώμων...
... κι έτσι θα έλξετε περισσότερα πράγματα στη ζωή σας.
Οραματιστείτε τί θέλετε...
... και νιώσετε το αίσθημα ότι το έχετε ήδη.
Εστιαστείτε στο αποτέλεσμα...
... και αφήστε τον τρόπο υλοποίησης στο Σύμπαν.
Οι επιστήμονες έχουν αποδείξει...
... πως η θετική σκέψη είναι εκατοντάδες φορές δυνατότερη από την αρνητική.
Κάθε φορά που έχετε μιαν αρνητική σκέψη...
εν-θυμηθείτε αμέσως μιαν όμορφη ανάμνηση ή ένα σημαντικό πρόσωπο στη ζωή σας.
Κανένας άλλος δεν μπορεί να σκεφτεί ή να αισθανθεί για εσάς... μόνο εσείς!
Μη σπαταλάτε ενέργεια σε αρνητικές σκέψεις...
Εστιάστε μόνο σε αυτό που θέλετε.
Μη σκέφτεστε αυτά που δε θέλετε... αλλά αυτά που επιθυμείτε.
Να σκέφτεστε τί σας δημιουργεί χαρά
καθώς αυτό θα ανυψώσει την δόνησή σας άμεσα.
Επιλέξτε να μείνετε στην υψηλή δόνηση...
... και θέστε έναν τόσο μεγάλο στόχο που θα μπορούσε να σας αφήσει άφωνους με την ολοκλήρωσή του.
Να οραματίζεστε τον στόχο σας κάθε μέρα...
... είσαστε ο μόνος που μπορεί να δημιουργήσει την πραγματικότητά σας.
Θυμηθείτε: οι σκέψεις υλοποιούνται...
Πάντα να σκέφτεστε θετικά!
Δράστε τώρα και απολαύστε τη ζωή σας.
Απελευθερώστε τον εαυτό σας.
Είσαστε εκπληκτικοί... πραγματικά είσαστε!
David Childerley
Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013
Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013
Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013
ζήτα, πίστεψε, νιώσε και θα σου δοθεί
Πολλοί άνθρωποι χτίζουν συνειδητά ή ασυνείδητα ένα ψηλό τείχος γύρω τους αποτρέποντας έτσι να φθάσουν σ’ αυτούς θεία δώρα αυτά που άλλοι αποκαλούν θαύματα. Ένας λόγος που συναντάται σε μεγάλο ποσοστό έχει την ρίζα του στην απουσία θαυμάτων απ’ την ζωή τους. Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι δεν ήταν πάντα σκεπτικιστές αλλά η ζωή τους έκανε αφού παρά την αισιοδοξία και την αληθινή πίστη τους δεν κατάφεραν ποτέ να δούνε τις επιθυμίες τους να γίνονται πραγματικότητα.
Θέλω στο σημείο αυτό πριν προχωρήσω στο κύριο μέρος της ανάλυσης να κάνω μια παρένθεση που θεωρώ πολύ σημαντική για την κατανόηση του συμπαντικού νόμου της έλξης.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων παρόλο που πιστεύει στην μεταθανάτια ζωή δεν δείχνει να κατανοεί τι σημαίνει αυτό και πως πραγματικά εξελίσσεται. Η δε έννοια της μετενσάρκωσης τους είναι από άγνωστη έως ανύπαρκτη. Όμως είναι πολύ απλό να εξηγήσει κανείς τόσο το γεγονός ότι κάθε μας επιθυμία αργά ή γρήγορα υλοποιείται όσο και το γεγονός ότι όλα εδώ πληρώνονται.
Ξεχάστε για λίγο όσα ξέρατε και φανταστείτε την ζωή σαν μια οριζόντια ευθεία γραμμή πάνω στην οποία βαδίζουμε όλοι. Στην γραμμή αυτή κατά διαστήματα υπάρχουν σταθμοί στους οποίους ξεκουραζόμαστε αλλάζουμε εμφάνιση και στην συνέχεια συνεχίζουμε τον δρόμο μας. Σε κάποιο σημείο της ευθείας υπάρχει μια σκάλα που οδηγεί ψηλά πολύ ψηλά και όποιος την ανέβει βγαίνει απ’ την γραμμή της ζωής. Αυτή η σκάλα είναι αόρατη και εμφανίζεται στον καθένα μόνο όταν είναι έτοιμος να την δει. Μέχρι τότε συνεχίζει να βαδίζει πάνω στην οριζόντια γραμμή, να ξεκουράζεται στους σταθμούς της και να συνεχίζει με ένα νέα πρόσωπο. Ακούστε τώρα;
Οι σταθμοί ονομάζονται «Θάνατος» η γραμμή «ζωή» η νέα εμφάνιση «νέο σώμα» η σκάλα «εξέλιξη». Αυτό είναι λοιπόν. Όταν ένας άνθρωπος σταματήσει στον πρώτο σταθμό χάνεται από τα μάτια των άλλων όλοι λέμε ότι ο τάδε πέθανε. Εκείνος όμως που αφήνει στον σταθμό την μνήμη του απλά αλλάζει πρόσωπο και βγαίνει απ’ τον σταθμό για να συνεχίσει τον δρόμο του. Τότε όλοι λένε γεννήθηκε ο δείνα αλλά στην ουσία είναι ο τάδε που συνεχίζει το ταξίδι τους ως δείνα.
Τώρα θα αναρωτηθείτε για ποιο λόγο όλη αυτή η αναφορά στην θεωρεία της μετενσάρκωσης έστω μ’ αυτόν τον απλοϊκό τρόπο. Ο λόγος είναι προφανής. Η επιθυμία-σκέψη είναι ενέργεια και ως ενέργεια δεν χάνεται αλλά ταξιδεύει μέχρι να πραγματοποιηθεί.
Εμείς νομίζουμε επειδή ζούμε χωροχρονικά το ίδιο συμβαίνει και με τις ενέργειες. Η επιθυμία-σκέψη ίσως δεν εμφανιστεί σ’ αυτή τη ζωή με την έννοια που εμείς κατανοούμε αλλά σε μια άλλη παρόλο που δεν έχουμε την επίγνωση όταν μας συμβαίνει ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε που την είχαμε ζητήσει σε μια προηγούμενη ζωή.
Τώρα θα μου πείτε μα εγώ επιθυμώ τώρα, τώρα θέλω υγεία, χρήμα, ευτυχία και όχι σε μια άλλη ζωή ακόμη κι αν πιστέψω ότι θα υπάρξει.
Σωστά ας δούμε τώρα επίσης πολύ απλοϊκά σε τι οφείλεται η καθυστέρηση στην υλοποίηση της επιθυμίας μας, που επαναλαμβάνω θα υλοποιηθεί έτσι κι αλλιώς αν συνεχίσουμε να το θέλουμε.
Ας πούμε επί παραδείγματι ότι θέλουμε να πάμε ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο μας στην Θεσσαλονίκη (επιθυμία). Βάζουμε μπροστά την μηχανή(σκέψη) βάζουμε ταχύτητα (οραματισμός) και πατάμε γκάζι (συναίσθημα). Αν αμφιβάλουμε ότι μπορούμε να φτάσουμε στον προορισμό μας επειδή ίσως δεν μας φθάνει η βενζίνη και δεν έχουμε χρήματα να γεμίσουμε το ρεζερβουάρ τότε είναι σαν να πατάμε απότομα φρένο. Άρα αμφιβολία= φρένο στην επιθυμία. Αν όμως έχουμε την πεποίθηση ότι ποτέ δεν πρόκειται να πραγματοποιήσουμε αυτό το ταξίδι γιατί απλά δεν το αξίζουμε ή δεν το δικαιούμαστε τότε είναι σαν να έχουμε ξεχάσει να βγάλουμε το χειρόφρενο και το αυτοκίνητο δεν λέει να ξεκινήσει. Άρα αρνητική πεποίθηση = χειρόφρενο στην επιθυμία. Πολύ απλά και στις δύο περιπτώσεις , αμφιβολία+ αρνητική πεποίθηση = μη πραγματοποίηση της επιθυμίας. Στην περίπτωση της αμφιβολίας ουσιαστικά οδεύουμε προς την επιθυμία με ένα αβέβαιο και αργό ρυθμό αλλά εύκολα θα βγούμε απ’ τον δρόμο.
Ένας άλλος αρνητικός παράγοντας είναι η μη ολοκληρωτική εστίαση στον στόχο-επιθυμία. Θέλουμε να πάμε Θεσσαλονίκη αλλά είναι ωραία να κάνουμε μια μικρή παράκαμψη για να δούμε την Αράχοβα (δεύτερη ενδιάμεση επιθυμία) ίσως λίγο αργότερα και στο Πήλιο (τρίτη ενδιάμεση επιθυμία) γιατί όχι και στα Μετέωρα παρόλο που βγαίνουμε αρκετά απ’ την διαδρομή ποιος ξέρει πότε θα ξαναβρεθούμε τόσο κοντά (τέταρτη ενδιάμεση επιθυμία) και ούτω καθεξής. Πείτε μου τώρα πόσο θα θέλατε να φθάσετε στον προορισμό σας και πόσο με τις ενδιάμεσες παρακάμψεις. Ο στόχος θα επιτευχθεί αλλά χρονικά υπάρχει διαφορά. Έτσι κάπως λειτουργεί ο νόμος. Επιθυμούμε, εστιάζουμε, το βλέπουμε να συμβαίνει ήδη, παθιαζόμαστε με το αποτέλεσμα σαν να έχει ήδη συμβεί. Αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας.
Όταν κάτι σας μεθάει όταν είστε σίγουροι ότι το δικαιούστε όταν είστε φορτισμένοι το συναίσθημα της επιτυχίας τότε κανένα εμπόδιο δεν πρόκειται να σας σταματήσει. Αυτή η συνταγή έχει δοσολογία. Όσο πιο περισσότερες κουταλιές βάλουμε από κάθε υλικό τόσο πιο γρήγορα θα υλοποιηθεί στο φυσικό πεδίο και λέω φυσικό γιατί σε ένα άλλο που ονομάζεται αστρικό έχει υλοποιηθεί ακριβώς την στιγμή που το σκεφτήκατε. Η δοσολογία σας θα το φέρει γρήγορα ή αργά κοντά σας και η έλλειψη αμφιβολιών και αρνητικών πεποιθήσεων δηλαδή η πίστη σας. Αυτό είναι το τελευταίο υλικό που πρέπει να ανακατέψετε καλά με τα άλλα.
Όπως και να έχει η επιθυμία σας θα πραγματοποιηθεί. Τώρα γνωρίζετε γιατί καθυστερεί. Εσείς την φρενάρετε. Εκείνη ταξιδεύει προς το μέρος σας αλλά ή της γυρνάτε την πλάτη είτε της βάζετε τρικλοποδιές ασυνείδητα και εκείνη σκοντάφτει πάνω στις αρνητικές σας σκέψεις.
Τώρα για τα αντίθετα δηλαδή για όσα δεν θα θέλατε να σας συμβούν αλλά δυστυχώς σας συμβαίνουν υπάρχουν δυο βασικές αιτίες. Η μία είναι ότι χωρίς να το καταλαβαίνετε χρησιμοποιείτε τους νόμου αλλά με την αρνητική τους πλευρά (ως γνωστό όλα έχουν δυο όψεις). Κοιτάξτε το παράδειγμα ανάποδα. Δεν θέλετε να πάτε στην Θεσσαλονίκη και εύχεστε να μην συμβεί(λάθος δεν ζητάμε να μην…) παρόλα αυτά το σκέφτεστε αδιάκοπα(λάθος διότι έτσι εστιάζετε πάνω του άρα το έλκετε) μετά φοβάστε(λάθος συναίσθημα και πολύ ισχυρό) ότι τελικά θα συμβεί(λάθος διότι είναι πεποίθηση προς την κατεύθυνση της υλοποίησης). Τελικά συμβαίνει γιατί χωρίς να το καταλάβετε τα κάνατε όλα ακριβώς όπως δεν έπρεπε. Όταν δεν θέλετε κάτι απλά δεν το θέλετε σταματήστε να το σκέφτεστε και για να το καταφέρετε σκεφτείτε να συμβαίνει αυτό που θέλετε κι όχι το αρνητικό του. Τα αρνητικά πραγματοποιούνται σύντομα γιατί ο φόβος με τον οποίο τα φορτίζεται έχει πολύ μεγάλη μαγνητική έλξη.
Ο άλλος παράγοντας της δυστυχίας και των άσχημων γεγονότων στην ζωή μας είναι η ανταπόδοση όσων κακών κάναμε σε κάποια απ’ τις διαδρομές πριν και μετά τους σταθμούς της οριζόντιας γραμμής. Είστε δύσπιστοι αλλά δεν πειράζει γίνεται καλοί αγαπήστε την φύση και τους συνανθρώπους σας και όλα θα γίνουν πάλι θετικά. Θα χρειασθεί χρόνος για να αποκατασταθεί η ζημιά που διαπράξατε ακόμη κι αν δεν το θυμάστε. Να ξέρετε ότι η θεία δύναμη δεν τιμωρεί αλλά υπάρχει εκείνος ο νόμος που λέγεται κάρμα και ατέρμονα θα εξισορροπεί κάθε ανισορροπία που εμείς διαπράττουμε.
Από εμάς εξαρτώνται όλα ακόμη και το να εμφανιστεί εκείνη η αόρατη σκάλα κάποια στιγμή σ’ αυτή την οριζόντια γραμμής από εμάς κι απ’ την αγάπη που ακτινοβολούμε γύρω μας.
Υπάρχει το λυχνάρι του Αλαντίν και είναι μέσα σας αλλά το ευχάριστο νέο που πρέπει να μάθετε είναι ότι οι ευχές δεν είναι μόνο τρεις είναι άπειρες. Τρίψτε το όσο θέλετε. Απλώς πριν εμφανιστεί το Τζίνι να είστε σίγουροι τι θέλετε να ζητήσετε χωρίς δισταγμό κι αναποφασιστικότητα.
Σμιξιώτης Κωνσταντίνος, για τις Αιχμές και Απόψεις
Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013
Ενθουσιάστηκα, ερωτεύτηκα, αγάπησα,
απογοητεύτηκα, πληγώθηκα, γέλασα,
έκλαψα, ένιωσα τύψεις, ένιωσα
απόρριψη, έδωσα απόρριψη, δέχτηκα
αγάπη, απέρριψα αγάπη, έδωσα αγάπη, έπεσα, πέταξα!!
Τόσα συναισθήματα...
τόσοι χτύποι της καρδιας για
διαφορετικους λόγους....
και όμως ΔΕΝ θα άλλαζα ΤΙΠΟΤΑ απ' ότι
έχω ζήσει γιατί πολύ απλά....
είναι οι επιλογές μου, είναι η ΖΩΗ ΜΟΥ και σε όποιον αρέσει...
Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013
Μοναχικό εγώ ή ιδρωμένη προσπάθεια;
Δεν υπάρχει εύκολος δρόμος στη ζωή. Ακόμα και η απόφαση του να μην κάνεις τίποτα έχει συνέπειες στη ζωή σου… κούραση, μονοτονία, απομόνωση κ.ά. Αλλά αυτό το τίποτα το έκανες για κάποιο λόγο. Η προσωπικότητα σου, η προηγούμενη ζωή σου, η εικόνα του αύριο σε οδήγησαν σε ένα συγκεκριμένο μονοπάτι που τελικά ήταν η επιλογή σου! Δυστυχώς όμως κάθε επιλογή έχει και συνέπειες… άρα ήταν η επιλογή σου με τις συνέπειές της.
Η κοινωνία είναι πραγματικά από ξεχωριστές, πραγματικά μοναδικές μονάδες. Ηλικιωμένοι, γυναίκες, άνδρες, παιδιά, άτομα με αναπηρία, πλούσιοι και φτωχοί έχουν κάτι να δώσουν… εν δυνάμει! Μπορούν να δράσουν εξυπηρετώντας το δικό τους όφελος ή να δημιουργήσουν κάτι ομαδικό και συνεργατικό που θα εξυπηρετεί όχι μόνο τη δική τους «ομάδα», αλλά την κοινωνία γενικότερα.
«Πως προχωρώ;» είναι η σκέψη που με κυριεύει.
Η κοινωνία είναι πραγματικά από ξεχωριστές, πραγματικά μοναδικές μονάδες. Ηλικιωμένοι, γυναίκες, άνδρες, παιδιά, άτομα με αναπηρία, πλούσιοι και φτωχοί έχουν κάτι να δώσουν… εν δυνάμει! Μπορούν να δράσουν εξυπηρετώντας το δικό τους όφελος ή να δημιουργήσουν κάτι ομαδικό και συνεργατικό που θα εξυπηρετεί όχι μόνο τη δική τους «ομάδα», αλλά την κοινωνία γενικότερα.
«Πως προχωρώ;» είναι η σκέψη που με κυριεύει.
Το «μαζί» είναι το μόνο που αξίζει και χωρίς ένωση και κοινή πορεία ο καθένας πραγματικά είναι αδύναμος. Χωρίς στήριξη, χωρίς συμπόρευση, χωρίς αληθινή συνεργασία φοβάμαι πως θα χαθώ σε αυτά που αποφεύγω. Το μοναχικό εγώ υπάρχει. Η αληθινή στήριξη για κάτι καλύτερο θέλει ιδρώτα.
Είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε ουσιαστικά;
Είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε ουσιαστικά;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)