Welcome December

Με γιορτινή διάθεση.... 

...ο τελευταίος και καλύτερος!!! 

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ! ! !

images...

Alex Clare -- Damn Your Eyes (Etta James Cover)

Loreena McKennitt - Tango to Evora

Wire To Wire *** Razorlight

Arctic Monkeys - Do I Wanna Know? (Official Video)

Virgin Souls

Takes us back to where we were

Try to pull it from our minds

Then we catch another low

Must be something we need to know.

Sometimes there is a thorn in there

And I don't know why but I can't get it on...

Ξέρεις τι λένε;

Ξέρεις τι λένε;

Πως κάπου στον κόσμο, 

υπάρχει μια ψυχή, 

που είναι για σένα.

Και πως είναι ευλογία 

αν τη συναντήσεις.

Αν τη βρεις και τη χάσεις όμως, 

γίνεται κατάρα.

Αλλά όπως κι αν έχει, 

λες ευχαριστώ.

Αναρωτιέμαι... 

μήπως μας αρέσει να πονάμε;

Γιατί τα μέτρια πράγματα, 

είναι σχεδόν αδιάφορα.

Δεν σε κάνουν να πετάς. 

Δεν γράφεις για τα μέτρια 

και δεν πέφτεις στα πατώματα 

για τα μέτρια...

 ΔΕΝ 

σε συναρπάζει, 

γιατί ΔΕΝ πονάς.

Και ΔΕΝ φτερουγίζεις.

Και εμένα μ' αρέσει να πετάω.

Ας μην είναι για πάντα.

Αυτό το λίγο εκεί ψηλά,

μου αρκεί, κι ας πέσω.

~Πάνος Γεωργίου~

Ανεκπλήρωτο...

Διάβασα κάπου, ότι ο ΜΌΝΟΝ ένας έρωτας μπορεί να κρατήσει για πάντα. 
Ο Ανεκπλήρωτος. 
Ο έρωτας που ποτέ ΔΕΝ ολοκληρώθηκε. 
...έτσι είναι.
Μπορεί με το πέρασμα του χρόνου οι πληγές να κλείσουν, 
αλλά πάντα θα υπάρχουν.... ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΕΚΕΊ. 
Κρυμμένες καλά μέσα στα συντρίμμια της ύπαρξής σου,
να σου θυμίζουν αυτό που με τόση λαχτάρα ήθελες να ζήσεις και η ζωή στο στέρησε.

~Α.Π.~

Η σχολή των Θεώv

Ο κόσμος είναι όπως τον ονειρεύεσαι... είναι ένας καθρέφτης. 

Εκεί έξω βρίσκεις τον δικό σου κόσμο, τον κόσμο που έχτισες. 

Εξω βρίσκεις εσένα! 

Πηγαινε να δεις ποιος είσαι. 

Θ' ανακαλύψεις οτι οι άλλοι είναι η αντανάκλαση

της εικόνας του ψέματος που έχεις μέσα σου, 

του συμβιβασμού, της άγνοιάς... 

Αλλαξε! ...και ο κόσμος θ' αλλάξει.

~Elio D'Anna~ 

;)

Ζούμε με συναισθήματα, όχι με τις ώρες στο ρολόι!

 Θα έπρεπε να μετράμε το χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς και όχι με λεπτά!

 Θα έπρεπε να ζούμε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία μας, 

και όχι την "στιγμή" στα "τελευταία της"! 

~Φάκος Γεώργιος~

Για τα μάτια του ωραίου αδοκίμαστου.

Κρυώνω.

Όχι μη κοιτάς την δύση,

μη κρυώσει κι άλλο το σκοτάδι μέσα μας

και γδύσουν τ’ άστρα την ελπίδα 

για να ζεσταθούν.

Όχι μη κοιτάς την δύση.

Κοίταζε εμένα.

Κοίτα με να μαδάω τα ανοιξιάτικα δάκρυα 

των δέντρων.

Να βλέπω δέντρα

και το βλέμμα μου να εννοεί θάλασσα.

Όχι μη κοιτάς την δύση.

Πες μία επιπολαιότητα των φιλιών.

Πες «ένστικτο» τώρα που χάλασε 

η πυξίδα των ματιών.

Πες «χέρι» που επιπλέει 

ακόμα επάνω στα μαλλιά μου.

Πες «νύχτα» που διαβάζει 

ακόμα άυπνη χέρια ελάχιστα.

Πες ότι θέλει η άρνηση σου να πει 

και δεν βρίσκει λόγια.

Μόνο πες.

Μην κοιτάς πόσο φεύγω.

Και φεύγω γιατί σ’ αγαπώ.

Και σ’ αγαπώ γιατί είσαι η ζωή

που ποτέ δεν θα ζήσω.

Κάθε μέρα η σκέψη μου

περνάει απ’ τα χείλη σου,

ύστερα ξεκουμπώνει το σώμα σου

κι αφήνει ένα άωρο ξημέρωμα

στην πόρτα σου.

Όχι μη κοιτάς την δύση.

Όλα όσα έχω διαλέξει ως εδώ που είμαι

κρυώνουν όταν εσύ διαλέγεις 

να κοιτάς μια κοινή δύση.

Όχι μη κοιτάς,

πρόσωπα που ζουν μονάχα

για να δύουν μη τα κοιτάς.

Στρέψε το σώμα σου

στα βόρεια της θέλησης σου.

Ρίξε άγκυρες τις φλέβες σου

στα χλωμά κοράλλια των κυττάρων μου.

Στίχοι απόκληροι που χρόνια χαράζω 

με τα χείλη μου στην πλάτη σου

σε τραβάνε μέσα μου.

Και η ώρα μια τεχνητή φλέβα του χεριού σου

που μετρά τα χιλιόμετρα που κάνει ο ιδρώτας σου στο στήθος μου,

που μετρά πόσο λίγο περπατάς 

πάνω στο αίμα μου,

που μετρά πόσο αργά φεύγω. 

Και φεύγω γιατί σ’ αγαπώ.

Και σ’ αγαπώ γιατί είσαι η ζωή

που ποτέ δεν θα ζήσω.

Κι όσο λέω πως φεύγω

τόσο μένω.

Κι όσο μένω 

τόσο φεύγεις εσύ,

τόσο αφήνω να με καπνίζει

ένα τελευταίο σου τσιγάρο,

τόσο αφήνω να σε φυγαδεύει η σιωπή

κρυφά από τα όνειρα

-γιατί ούτε και τα όνειρα 

δεν μας θέλουν μαζί.

Όχι μη κοιτάς την δύση.

Είναι ακόμα νωρίς να μ’ αγαπάς.

Μη μ’ αγαπάς.

Δεν έχει για σένα η κόλαση κρεβάτι.

Μη μ’ αγαπάς.

Δεν είναι έτοιμος ο κόσμος να μ’ αγαπάς.

Μη μ’ αγαπάς.

Δεν είναι έτοιμος ο καιρός να μ’ αγαπάς.

Μη μ’ αγαπάς.

Δεν είναι έτοιμος παράδεισος να μ’ αγαπάς.

Μη μ’ αγαπάς.

Είναι νωρίς και αργά να μ’ αγαπάς.

Μα ποιος θα ποτίζει τον ουρανό σου 

με δάκρυα όταν θα ‘χω πεθάνει,

όταν θα ‘χει πεθάνει η αντανάκλαση μου

στον καθρέπτη σου,

όταν θα ‘μαι μόνο μια ανάμνηση

των ανέμων που ‘φεραν τη ζωή μου 

στα χέρια σου,

όταν θα ‘μαι μια ανάμνηση 

της ίδιας μου της ζωής 

στο πάνω πάνω ράφι 

της αδιάβαστης θνητότητας μας

που δε θα φτάνει καμιά μνήμη

ούτε η δική σου ούτε της μάνας

καθώς με γέννησε μονάχα για να φεύγω. 

Και φεύγω γιατί σ’ αγαπώ.

Και σ’ αγαπώ γιατί είσαι η ζωή

που ποτέ δεν θα ζήσω.

Όχι μη κοιτάς την δύση.

Αντίο. Δεν θα σε ξαναδώ 

με την καρδιά που έχω.

Δεν θα σε ξαναδώ 

με την καρδιά που θέλω.

Αχ, αγάπη ήρθες πάλι σε λάθος ζωή να με βρεις.

Aλεξανδρος Δαμουλιάνος

Eurovision 2014

"That's what I am, that's what I always been, 

I don't wonna be silent, couse this is my destiny" !

" last day of a fantastic journey…
this night stands for EQUALITY, LOVE and RESPECT!
i want to thank you so much, for your support!
you have no idea what that means to me! 
I AM LIVING MY DREAM!!!
Thank you Thank you Thank you
we are unstoppable " C.W.

Διάβασα σήμερα πολλά αρνητικά και ελάχιστα θετικά σχόλια, 

σχετικά με την αποστολή της Αυστρίας στη eurovision και απορώ ακόμα πως είναι δυνατόν στις μέρες μας, να κάθεται ο κόσμος να κοροϊδεύει και να κράζει έναν άνθρωπο ο οποίος απλά έκανε το όνειρο του πραγματικότητα, XΩΡΊΣ να χρειάζεται να προσποιείται και να ντρέπεται γι' αυτό που είναι τη στιγμή που ΚΑΙ εμείς οι ίδιοι του δώσαμε το 12αρι μας. 

Μπορεί η όψη του για κάποιους να είναι αποκρουστική, χυδαία κλπ. 

Οκ. Δεκτό. 

Το ήξερες? 

Υπάρχει σε όλα τα τηλεκοντρόλ ένα κόκκινο κουμπάκι που ΑΝ το πατήσεις κλείνει η τηλεόραση. 

Όσοι λοιπόν θεώρησαν ότι το συγκεκριμένο θέαμα προσέβαλε τα ήθη και την αισθητική τους και ήταν ακατάλληλο για τα παιδιά τους, δεν είχαν παρα να κλείσουν την τηλεόραση ή να απομακρύνουν τα παιδιά από αυτή. 

Είναι ντροπή να κρίνουμε έτσι έναν άνθρωπο, που είναι απλά διαφορετικός, τη στιγμή που στον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια τέτοιοι άνθρωποι που φοβούμενοι την κοινωνική κατακραυγή, περνάνε όλη τους τη ζωή φορώντας τη "μάσκα" του συνηθισμένου και ζουν μια ζωή δυστυχισμένη που δεν τους εκφράζει απλά και μόνο για να μην γίνουν ο περίγελος του κόσμου. Γιατί το διαφορετικό πάντα τρομάζει τους υποτίθεται "σωστούς" ανθρώπους και πάντα είναι το λάθος πρότυπο. ΈΛΕΟΣ! 

Μακάρι το "και καλά" λάθος πρότυπο στην σημερινή κοινωνία να ήταν ΜΟΝΟ αυτό. Τότε θα είχαν και μία βάση όλα αυτά που ειπώθηκαν. 

Το τραγούδι ήταν απλά υπέροχο, η φωνή του/της (δεν έχει σημασία) τρομερή και δικαίως πήρε την πρώτη θέση. 

Πολλά μπράβο σε αυτόν τον άνθρωπο, που σε μία προβληματική και βομβαρδισμένη από υποτίθεται σωστά πρότυπα κοινωνία, δεν φοβήθηκε να εκφράσει αυτό που πραγματικά είναι.

Όσο για τη γιουροβίζιον...... είναι ΉΧΟΣ όχι εικόνα. 

Ας το καταλάβουμε κάποια στιγμή ΚΑΙ αυτό.

Για όποιον έχει αντίθετη άποψη υπάρχει και η ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ. Ας μπει να διαβάσει.


ΥΓ. Κάτι για τους άντρες.... 

Μην ντύνεστε τις απόκριες γυναίκες. ειδικά αν έχετε μούσι.

Όπως λέει η μάζα: Υπάρχουν και παιδιά. 

Αιμιλία Παπαδοπούλου

...

H σχολή των Θεών

Η μεγαλύτερη αυταπάτη του ανθρώπου, 

είναι ότι μπορεί ν’ αλλάξει τις εξωτερικές συνθήκες, 

ότι μπορεί να τροποποιήσει τον κόσμο. 

Εμείς, μόνο τους εαυτούς μας μπορούμε ν’ αλλάξουμε, 

να επέμβουμε στις διαθέσεις μας, 

να τροποποιήσουμε τις αντιδράσεις μας, 

να μην εκφράσουμε τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθουμε.

Το σύμπαν είναι τέλειο έτσι ακριβώς όπως είναι. 

Το μόνο που πρέπει να αλλάξει είσαι εσύ!

~Elio D’ Anna~

Ερωτας!

Ερωτας.... Παντού τον ακούμε ... όπου κι αν γυρίσουμε το βλέμμα τον συναντάμε .. απο τον απλό καθημερινό άνθρωπο όπως είμαστε όλοι μας ... μέχρι στα πρωτοσέλιδα, σε βιβλία, σε ποιήματα, σε τραγούδια ..σε τοίχους, σε παγκάκια ..παντού μας δείχνει οτι είναι εδώ .. οτι μας ακολουθεί ..οτι μας ψάχνει..μας αναζητεί.. Αλλες φορές με χρώματα συναισθημάτων τρελά απίστευτα .. άλλες με χαμόγελα ... άλλες με δάκρυα ... άλλες... είναι τόσο πολύμορφος που γίνεται μοναδικός στον καθένα μας...

Είναι τελικά τόσο μαγικός? είναι ο δικός μας Θεός... αυτός που κατευθύνει ..ταράζει αναστατώνει την ζωή ... είναι το αίμα της..τι τελικά είναι αυτός? ... Ολα είναι μια υμνωδία ψυχής γι αυτόν ... μα δεν ξέρω, αν αυτό που γράφει μια καρδιά είναι απλά μια υμνωδία ... μα σίγουρα είναι η ουσία ... η κορύφωση του .... '' εγώ για 'σένα ..εσύ για 'μένα ... και μαζί, κάθε στιγμή... μια ψυχή, ένα κορμί..!!! Είναι .. ναι είναι η κορύφωση ...έστω και αν κρατήσει μόνο μια στιγμή ... γέμισε ολόκληρη τη ζωή ... ''Ετσι Απλά''

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=10152425073087244&id=257735072243&stream_ref=10

...έτσι για καληνύχτα!

Θυμάσαι;

Σε μια ξένη πόλη ούτε δική μου

ούτε δική σου, εκεί σε πρωτοείδα

Μπορεί και να μ΄ήξερες από παλιά

κι απλά με ξαναβρήκες.

Κι έβρεχε, χωρίς ομπρέλα

ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ;

την άλλη κιόλας μέρα φτιάξαμε ένα τρένο

κίτρινο κόκκινο μπλε το βάψαμε

και ταξιδεύαμε τη γη..

νύχτες ταξιδεύαμε

στον ουρανό..

αστέρι και σταθμός

ΘΥΜΑΣΑΙ;

βρήκες το πιο μακρινό αστέρι

κι είπες να το γυαλίσουμε

να του φυτέψουμε μια λέυκα

να μείνουμε για πάντα εκεί

ΘΥΜΑΣΑΙ;

όταν σου έδινα πορτοκάλι

πήγαινε να πει μόνο μαζί σου ταξιδεύω.

Με πέντε πορτοκάλια κάναμε πορτοκαλάδα

την πίναμε μισή μισή

ΘΥΜΑΣΑΙ;

Κι έτρεχα κάθε άνοιξη σ΄όλη τη γη

να βρω το πρώτο πρώτο λουλούδι

για σένα βέβαια..

Κατέβαινες στα βάθη του ωκεανού εσύ

και μου ΄φερνες ένα κοχύλι

ΘΥΜΑΣΑΙ;

Άμα στο ζήταγα γινόσουνα ποτάμι λίμνη θάλασσα ωκεανός..

Κι όταν το ζήταγες γινόμουνα κι εγώ

ΘΥΜΑΣΑΙ;

Μου έστελνες στον ύπνο μου όνειρα

καλοπλυμένα, καλοχτενισμένα

και τα δικά σου όνειρα εγώ τα ετοίμαζα.

ΘΥΜΑΣΑΙ;

θυμάσαι τότε που κατέβηκα στον ύπνο σου μ΄ ένα τεράστιο ροζ αερόστατο;

Σου χάρισα ένα μύλο

να τον κρατάς γερά

γιατί φοβόσουν τα σκοτάδια.

Μου χάρισες έναν ολόιδιο κι εσύ

το θυμάσαι ακόμη;

Μια νύχτα χάθηκες σένα μεγάλο δάσος

Είχες το μύλο δε φοβήθηκες…

κι έτρεξα και σε βρήκα

Μου χάρισες ένα χρυσόψαρο

που μέτραγε ως τα χίλια

κι ένα τζιτζίκι

και μια ζίνα

κι ένα πουκάμισο άσπρο..

το θυμάσαι;

Και σου μάθα να ζωγραφίζεις

κάμπους και ποτάμια.

Μη πατάς πολύ το μολύβι σου ΄λεγα.

Μια αγκαλιά ψυχές το τοπίο

κι οι ψυχές δεν έχουν περίγραμμα

ΘΥΜΑΣΑΙ;

Και μου μάθες να φτιάχνω χάρτινα καράβια

Και χάρτινα κινέζικα πουλιά

Μια μέρα είπαμε καιρός πια να εφεύρουμε την δική μας γραφή

να μην την ξέρει άλλος

Τη ζωγραφίσαμε στο πι και φι

κοντά σ’ένα ποτάμι, πάντα ένα ποτάμι

τη θυμάσαι ακόμη εκείνη τη γραφή;

Κι εφεύραμε ένα σωρό πράγματα από τότε

τη σαντιγύ

τον ήλιο

τις αυπνίες

την παλίρροια

το σκούρο μπλε

τα θυμάσαι όλα;

Ό,τι δεν χώραγε στις λέξεις

το κάναμε μικρές μικρές σημαιούλες πολύχρωμες.

Θυμάσαι πως τις ανεμίζαμε;

Το μαγικό δωμάτιο που άλλαζε σχήμα ανάλογα με τη στάση του κορμιού μας

το θυμάσαι;

κι ήταν φορές που γινότανε ολοστρόγγυλο

Θυμάσαι πότε;

Μαζί διαβάζαμε τα πιο ωραία παραμύθια

Κι όταν μας τέλειωσαν

αρχίσαμε να παίζουμε δικά μας παραμύθια

Μια φορά και έναν καιρό ήτανε δυο

ΘΥΜΑΣΑΙ;

Ήτανε δυο κι ήτανε σαν ένας

ένας και πολλοί μαζί

Χωρίζαμε για λίγο μόνο

γιατί αλλιώς

πως θ΄ ανταμώναμε ξανά;

Και σου “γραφα κάθε στιγμή

κάτι τεράστια γράμματα

Μου ΄γραφες και συ ακόμη πιο τεράστια.

Μια φορά όμως που άργησες

πρόλαβε κι ήρθε ο χειμώνας

που κράτησε όσο πέντε.

Κι όταν τέλειωσε

ήρθε πάλι χειμώνας ακόμη πιο βαρύς

Και δεν μπορούσες να γυρίσεις

Έμεινες μακριά

Και μου ΄γραψες

Η πιο μεγάλη απόσταση είναι ο χρόνος…

Μπορεί…

όμως..

τα πιο ωραία μας ταξίδια

δεν τα ταξιδέψαμε ακόμη

Σε περιμένω…

ΕΛΑ

Θα μετρήσω ώς το δέκα ….

~Χρήστος Μπουλώτης~

just images...

...

                            Απο υλικά;

Μόνο ένα "ψαλίδι" χρειάζεται και ΌΛΑ μπορούν να αλλάξουν.

Δεν υπάρχει ΔΕΝ μπορώ. 

Οταν θέλει ο Ανθρωπος μπορεί να κάνει τα πάντα.

Μια απόφαση είναι. 

Μην αργήσεις να την πάρεις γιατί η ζωή περνάει. 

Στην πραγματικότητα, αυτά που λες ότι δεν μπορείς 

να κάνεις, είναι αυτά που θέλεις να κάνεις. 

Γι'αυτό.... συνέχισε να κυνηγάς τα όνειρά σου.

...γιατί απλά ΜΠΟΡΕΙΣ!!! 

(Α.Π.)

Ετσι για καληνύχτα....

Μπορεί να μην είναι τόσο μικρή όσο ένα τσιγάρο,

αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να την σπαταλάμε 

σε πράγματα ανούσια που μας κάνουν δυστυχισμένους. 

Επειδή Όμως δεν είναι και μεγάλη

φρόντισε να την ζήσεις όσο πιο όμορφα μπορείς. 

Μην τη δυσκολεύεις και μην ψάχνεις να βρεις λογική και 

απαντήσεις σε θέματα που φθείρουν την καθημερινότητά σου.

...γιατί η ομορφιά βρίσκεται στην απλότητα.

(Α. Π.)

Τα παιδιά μας κάνουν ότι βλέπουν

...επειδή τα παιδιά είναι ο καθρέφτης μας...

...δεν χρειάζεται να πω πολλά.

Αυτό το βίντεο τα λέει ΌΛΑ.

Φύσηξε έρωτας βοριάς...

Arctic Monkeys - Do I Wanna Know? (Official Video)

Passenger - Let Her Go [Official Video]

Λοιπόν χρειάζεσαι το φως μόνο όταν καίει λίγο,

Σου λέιπει ο ήλιος μόνο όταν αρχίζει να χιονίζει,

Ξέρεις πως την αγαπάς μόνο όταν την αφήνεις να φύγει...

Ξέρεις πως ήσουν χαρούμενος μόνο όταν νιώθεις άσχημα,

Μισείς τον δρόμο μόνο όταν σου λείπει το σπίτι σου,

Ξέρεις πως την αγαπάς μόνο όταν την αφήνεις να φύγει...

Και την αφήνεις να φύγει...

Κοιτάς στον πάτο του ποτηριού

Ελπίζοντας πως κάποια μέρα ένα όνειρο θα διαρκέσει πολύ,

Αλλά τα όνειρα έρχονται αργά και φεύγουν τόσο γρήγορα...

Την βλέπεις όταν κλείνεις τα μάτια σου,

Ίσως κάποια μέρα θα καταλάβεις γιατί

Ό,τι αγγίζεις σίγουρα πεθαίνει...

Κοιτάς το ταβάνι στο σκοτάδι

Το ίδιο κενό συναίσθημα στην καρδιά σου,

Γιατί η αγάπη έρχεται αργά και φεύγει τόσο γρήγορα...

Λοιπόν την αφήνεις να φύγει...

Doris Day ~~~ Perhaps Perhaps Perhaps

Nick Vujicic (Μάθημα Ζωής)

....γιατί όταν θέλει ο Άνθρωπος μπορεί να κάνει τα ΠΆΝΤΑ. 
Ο κάθε άνθρωπος γεννήθηκε για να εξυπηρετήσει κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Ο κάθε ένας απο εμάς είναι ξεχωριστός .Με τα δικά του ελλατώματα, τα δικά του χαρίσματα, τις δικές του αδυναμίες τους δικούς του φόβους και τη δική του ζωή. Αν ήμασταν όλοι ίδιοι εξωτερικά και εσωτερικά, ο κόσμος δεν θα είχε ΚΑΜΊΑ απολύτως αξία. Και δεν θα είχαμε να πάρουμε και να δώσουμε τίποτα ο ένας στον τον άλλο. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι γεννήθηκαν αρκετά διαφορετικοί. Πολύ πιο έξω απο αυτό που έχει συνηθίσει η "μάζα" να καλεί φυσιολογικό.  Άνθρωποι πολύ πιο διαφορετικοί, που υστερούν σε εμφάνιση και σε σωματικές ικανότητες απο τον υπόλοιπο κόσμο αλλά  αυτό δεν τους εμπόδισε να ακολουθήσουν τον δρόμο που ο Θεός  επέλεξε για αυτούς. Άνθρωποι που η ψυχή τους έχει τόση πολύ δύναμη ώστε να μπορεί να επηρεάσει χιλιάδες εκατομμύρια ανθρώπους και να τους κάνει να καταλάβουν ότι δεν έχουν ουσιαστικά προβλήματα και ότι η ζωή μπορεί να γίνει πολύ πιο όμορφη και πολύ πιο συναρπαστική απ' ότι θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. Πολλά μπράβο στον Άνθρωπο του παραπάνω βίντεο. Ενας Άνθρωπος διαφορετικός που έχει πολλά περισσότερα χαρίσματα και πολλές περισσότερες ικανότητες απο όλους εμάς που πιστεύουμε οτι είμαστε δυστυχισμένοι χωρίς ΚΑΝΕΝΑ ιδιαίτερο λόγο... :/

Aιμιλία Παπαδοπούλου

....

"....Απο τότε είσαι σκεφτική, μελαγχολική...
Απο τότε που ξύπνησες και είδες το πρόσωπο που αγαπούσες να μην είναι δίπλα σου πια, να μην είναι κοντά σου....
Απο τότε που κατάλαβες πως όλα τα όνειρα που έπλαθες  δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν. Που είδες τις ελπίδες σου να γκρεμίζονται μπροστά στα μάτια σου.
Τώρα πια το πρόσωπο αυτό είναι μακρυά σου. Ισως να είναι πιο χαρούμενο και πιο ευτυχισμένο έτσι, όμως εσύ είσαι πάντα θλιμμένη και γεμάτη πίκρα. Θυμάσαι τις όμορφες στιγμές που περάσατε μαζί. Ηταν τόσο γρήγορες και βιαστικές. Σιγά-σιγά φαίνονται όλο και πιο απόμακρες, πιο θολές, πιο ψεύτικες. Ομως πρόσεξε, μην γελαστείς, μην πεις πως ήταν ένα όνειρο απατηλό, μην νομίζεις πως απατήθηκαν οι αισθήσεις σου. Ολα ήταν αλήθεια. ΌΛΑ. Και πάνω απ' όλα, μη ζεις με ψευδαισθήσεις και πληγωμένες προσδοκίες. Αποχαιρέτισε αλύγιστη το πρόσωπο που φεύγει. Δες για τελευταία φορά τα αντικείμενα που συνδέονται μαζί του, που σου φέρνουν στη μνήμη τόσες και τόσες στιγμές που περάσατε μαζί. Ομως όχι. Δεν πρέπει να σε πιάνουν τα κλάματα. Μη σε πιάνει η συγκίνηση και το παράπονο. Δεν πρέπει να φανείς δειλή. Γιατί τα παρακάλια και τα δάκρυα, ταιριάζουν μόνο στους αδύνατους. Εσυ είσαι δυνατή μην το ξεχνάς. Τώρα το μόνο που πρέπει και μπορείς να κάνεις, είναι να αποχαιρετήσεις το όμορφο παρελθόν που δεν θα ξαναγυρίσει..."

...καλό βράδυ!

Για αυτούς που πιστεύουν, 

καμιά απόδειξη δεν είναι απαραίτητη. 

Για αυτούς που δεν πιστεύουν, 

καμιά απόδειξη δεν είναι δυνατή.

~Stuart Chase~

We are all one! :)

Ότι χρώμα και αν έχουμε,

ό,τι γλώσσα και αν μιλάμε,

ΠΆΝΩ απ' όλα είμαστε Άνθρωποι.

Αυτό θα έπρεπε να μας κάνει να καταλάβουμε,

οτι αυτά που μας ενώνουν

είναι πολλά περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν.

Α.Π.

Lady-Kenny Rogers

Το Μονόγραμμα...

Σ’ αγαπάω μ’ ακούς;

Κλαίω, πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι

κλαίω για τα χρόνια που έρχονται χωρίς εμάς

και τραγουδάω για τα αλλά που πέρασαν, εάν είναι αλήθεια.

Για τα «πίστεψέ με» και τα «μη.»

Μια στον αέρα μια στη μουσική,

εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδάω

κλαίω για το σώμα πού άγγιξα και είδα τον κόσμο.

Έτσι μιλώ για ‘σένα και για ‘μένα..

Επειδή σ’ αγαπάω και στην αγάπη

ξέρω να μπαίνω σαν πανσέληνος

από παντού, για ‘σένα

μέσα στα σεντόνια, να μαδάω λουλούδια κι έχω τη δύναμη.

Αποκοιμισμένο, να φυσάω να σε πηγαίνω παντού,

σ’ έχουν ακούσει τα κύματα πως χαϊδεύεις,

πώς φιλάς, πώς λες ψιθυριστά το «τι» και το «ε.»

Πάντα εμείς το φως κι η σκιά.

Πάντα εσύ τ’ αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτάδι,

πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά πού μεγαλώνει.

Το κλειστό παντζούρι εσύ, ο αέρας πού το ανοίγει εγώ.

~ Οδυσσέας Ελύτης~