Έτσι μιλώ για σένα και για μένα.... Επειδή σ’ αγαπώ και στην αγάπη ξέρω... Να μπαίνω σαν Πανσέληνος... Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ’ αχανή σεντόνια.... Να μαδάω γιασεμιά κι έχω τη δύναμη... Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω... Μες από φεγγαρα περάσματα και κρυφές τής θάλασσας στοές... Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες πού ασημίζουνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου