Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014
Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014
''Κάτω απο τη φωτιά η μουσική.''
''Kαι τώρα που έμαθα πως να ανάβω μια φωτιά,
συνειδητοποίησα πως τόσο καιρό δεν πάλευα
για τη φωτιά του καιόμενου ξύλου,
αλλά για τη φωτιά του ζεστού ανθρώπου.
Συνέλεξα τα μυστικά της φωτιάς κι o άνθρωπος έλειπε.
Σοφά λόγια...
Από ένα σημείο και μετά δεν υπάρχει πλέον επιστροφή.
Αυτό είναι το σημείο που πρέπει να φτάσουμε.
~Franz Kafka~
H ζωή τελειώνει, απο εκεί που αρχίζει ο φόβος
~OSHO~
Όλοι προσπαθούν να πετύχουν κάτι μεγάλο,
χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η ζωή
αποτελείται από μικρά πράγματα.
~Frank A. Clark~
''Φίλος είναι κάποιος που ξέρει
το τραγούδι της καρδιάς σου
και μπορεί να σου το τραγουδήσει
όταν έχεις ξεχάσει τα λόγια.''
~Donna Roberts~
Ποτέ μου δεν επεδίωξα να αρέσω στους πολλούς.
Αυτά που τους αρέσουν, δεν τα γνώρισα
και αυτά που εγώ γνωρίζω,
απέχουν πολύ από το να τα καταλάβουν.
~Επίκουρος~
Oι αιώνιες αγάπες ξεκινούν
απο τις ψυχές, προτού τα σώματα
συναντήσουν το ένα το άλλο
~Paulo Coelho~
Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014
Eχεις το κουράγιο να αλλάξεις...?
ΓΙΑ ΝΑ ΖΉΣΕΙΣ, ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΆΣΑΙ ΝΑ ΠΕΘΆΝΕΙΣ
Συχνά μας φοβίζει αυτό που επιθυμούμε.
Κάποιες φορές είναι εξαιρετικά δύσκολο να το κάνουμε πραγματικότητα.
Όμως πρέπει να κοιτάμε πάντα μπροστά….και γιατί αυτό;
Γιατί έχει πάντα κι’ άλλα πράγματα..
χαμόγελα, φίλοι, έρωτες που μας περιμένουν να γνωριστούμε.
Η Ζωή είναι το τώρα που πηγάζει από το παρελθόν και επηρεάζει το μέλλον.
Όλοι μας μοιάζουμε με έναν ταξιδιώτη που περιμένει το τρένο.
Το τρένο που θα επιλέξει να μπει, μπορεί να επηρεάσει όλη του τη ζωή.
Αν το τρένο του είναι σε λάθος διαδρομή,
τότε σε κάθε σταθμό που θα φτάνει, θα είναι ένας λάθος σταθμός….
Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή και για τις επιλογές μας..
Ωστόσο ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξεις αυτή τη διαδρομή.
Πάντα αξίζει να την αλλάζεις, όταν νιώθεις πως αυτό θα σε οδηγήσει σε κάτι νέο,
κάπου που θα νιώθεις δημιουργικός και σημαντικός!!!
Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιος να σου απλώσει το χέρι..
Από εκεί και πέρα είναι επιλογή σου αν θα το πιάσεις ή θα το αφήσεις….
Πάντα αξίζει να τολμάς και να διεκδικείς αυτό που θέλεις!!
Πάντα αξίζει να αλλάξεις τη ΖΩΗ ΣΟΥ και να την κάνεις όπως την ονειρεύεσαι!!!!
Έτσι δεν θα παραμείνει ένα απλό όνειρο…..
Μιχελάκης Νίκος
Πηγη:http://lovepeaceangelhapiness.blogspot.gr/2013/04/blog-post_6081.html?spref=fb
Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014
Mία νύχτα ακόμα.....
Θυμάμαι την εικόνα σου να απομακρύνεται.
Η γη βυθιζόταν κάτω από τα πόδια μου.
Έφευγα πέφτοντας στο κενό,
xωρίς να μπορώ να κρατηθώ από τη ζωή
Πώς μπόρεσα να φανταστώ
oτι είχα κάτι να σου δώσω.
Εγώ στην ωριμότητα μου
και εσύ στην πλήρη νεότητα σου.
Τα χρόνια δε συγχωρούν...
Μόνο σε ικετεύω....
να μου δώσεις
μια νύχτα έρωτα.
Ζητώ μόνο μία νύχτα ακόμα,
να με ξεγελάσεις πάλι.
Eσύ..... σε φοβάσαι;
Φοβάσαι ν αντιμετωπίσεις τους φόβους σου και τις αναστολές σου;
Μήπως πρέπει να κινητοποιήσεις τις κρυφές σου δυνάμεις και να υπερβείς τα όρια της υπερβολικής σου ανασφάλειας δημιουργώντας ένα πλαίσιο θωρακισμένο ορμή και αποφασιστικότητα;
Πού είσαι εσύ;
Τι επιδιώκεις και τι περιμένεις άραγε από τους άλλους
Τι επιδιώκεις και τι περιμένεις άραγε από τους άλλους
αν δεν εκφράσεις το μέσα σου;
Φοβάσαι να εκφραστείς.
Φοβάσαι να εκφραστείς.
Να πεις τι αισθάνεσαι. Τι σε προβληματίζει.
Φοβάσαι να αντιπαρατεθείς με τους συνεργάτες σου.
Φοβάσαι να διαφωνήσεις.
Φοβάσαι να συμφωνήσεις.
Φοβάσαι να εκδηλώσεις τα συναισθήματά σου.
Φοβάσαι να ξεσπάσεις το θυμό σου.
Φοβάσαι την αντιδράσεις που θα προκαλέσουν τα λόγια σου στον κύκλο σου.
Φοβάσαι την απόρριψη.
Φοβάσαι την αποδοχή.
Φοβάσαι να εκτεθείς.
Φοβάσαι να κλάψεις.
Φοβάσαι να γελάσεις.
Φοβάσαι μην πληγώσεις.
Φοβάσαι μην πληγωθείς.
Φοβάσαι την επιτυχία.
Φοβάσαι την αποτυχία.
Φοβάσαι να κάνεις όνειρα.
Φοβάσαι, φοβάσαι, φοβάσαι……..
Ο φόβος, έχει πολλά πρόσωπα, είσαι σε θέση να τα αναγνωρίσεις και να τα αντιμετωπίσεις;
Ο φόβος, έχει πολλά πρόσωπα, είσαι σε θέση να τα αναγνωρίσεις και να τα αντιμετωπίσεις;
Για παράδειγμα, ο φόβος του να αναλάβεις τις ευθύνες σου, ο φόβος της δέσμευσης, ο φόβος της ανεξαρτησίας αλλά και της αλλαγής.
Τελικά, ΖΕΙΣ;
Τελικά, ΖΕΙΣ;
Απολαμβάνεις τις στιγμές σου;
Ξεχνάς πόσοι άνθρωποι σε εκτιμούν, σε χρειάζονται, στηρίζονται σε εσένα, έχουν την ανάγκη σου;
Για πολλούς είσαι ανεκτίμητος! Πίστεψέ σε! Δυνάμωσέ σε!
Για πολλούς είσαι ανεκτίμητος! Πίστεψέ σε! Δυνάμωσέ σε!
Στην τελική, ας χάσεις. Δεν κερδίζουμε πάντα αυτά που επιθυμούμε. Εκτός και αν πιστεύουμε πως η ουσία της ζωής μας είναι μόνο το κέρδος.
Στην ουσία, ο φόβος, είναι ένας καλός σύμμαχος, ένας πολύτιμος φίλος, που αν δεν κάνουμε παρέα μαζί του, δε θα καταφέρουμε ποτέ να πράξουμε το αδύνατο.
Πιστεύοντας λοιπόν, ότι ο φόβος είναι ένας σύντροφος στη ζωή μας, που χρειάζεται να τον κατανοήσουμε καλύτερα, η συμβίωσή μας μαζί του, θα γίνει πιο ισορροπημένη, πιο ουσιαστική.
Και το κυριότερο; Να γίνει το μονοπάτι της ψυχικής μας ωρίμανσης και εξέλιξης.
Και έτσι θ αρχίσουμε να ζούμε.
Να τολμάμε, να εκφράζουμε τα θέλω μας.
Να είμαστε εμείς!
Και έτσι θ αρχίσουμε να ζούμε.
Να τολμάμε, να εκφράζουμε τα θέλω μας.
Να είμαστε εμείς!
«Βίος βίου δεόμενος ουκ έστιν βίος»
Η ζωή που φοβάται τη ζωή δεν είναι ζωή
~Μένανδρος~
ΠΗΓΗ: http://www.psixologikosfaros.gr/article_det.asp?artid=3956
Τι εννοούμε ως πραγματικότητα; Ο φαύλος κύκλος της αναζήτησης...
Τι εννοούμε ως «πραγματικότητα»; Για όσους από εμάς θεωρούν εαυτούς πραγματιστές, ρεαλιστές, υπάρχει μια λογική απάντηση: «Η πραγματικότητα αποτελείται από τα πράγματα - τραπέζια, καρέκλες, σπίτια, πλανήτες, ζώα, ανθρώπους κ.ο.κ. - τα οποία είναι φτιαγμένα από ύλη». Θα συμπεριλαμβάναμε ίσως σε αυτά και μερικές πιο αφηρημένες έννοιες όπως ο χώρος και ο χρόνος, και θα αναφερόμασταν στο σύνολο όλων αυτών των «πραγματικών» πραγμάτων με τον όρο «το Σύμπαν».
Ορισμένοι θα μπορούσαν να αντιτάξουν ωστόσο ότι αυτή δεν είναι ολόκληρη η πραγματικότητα. Το ζήτημα που τίθεται κυρίως είναι αυτό της πραγματικότητας του μυαλού μας. Δεν θα έπρεπε να συμπεριλάβουμε τις συνειδητές εμπειρίες ως κάτι πραγματικό; Ή έννοιες όπως η αλήθεια, η αρετή ή η ομορφιά;
Ορισμένοι πραγματιστές μπορεί να υιοθετήσουν μια πεισματικά υλιστική άποψη και να θεωρήσουν τη νοητική ικανότητα και όλα τα χαρακτηριστικά της δευτερεύοντα σε σχέση με ό,τι είναι υλικά πραγματικό. Οι νοητικές μας καταστάσεις στο κάτω κάτω (θα μπορούσαν να πουν μερικοί) αποτελούν απλώς τα εμφανή χαρακτηριστικά της κατασκευής και της συμπεριφοράς του «υλικού» εγκεφάλου μας. Συμπεριφερόμαστε με συγκεκριμένους τρόπους επειδή ο εγκέφαλός μας ενεργεί σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους - τους ίδιους νόμους στους οποίους υπακούουν όλα τα πράγματα που είναι φτιαγμένα από φυσική ύλη. Η συνειδητή νοητική εμπειρία επομένως δεν έχει άλλη πραγματικότητα πέρα από την πραγματικότητα της ύλης που προκαλεί την ύπαρξή της. Παρ' ότι ακόμη δεν έχει κατανοηθεί πλήρως, είναι απλώς ένα «επιφαινόμενο» το οποίο δεν έχει καμία επιπρόσθετη επιρροή, πέραν των επιταγών των φυσικών αυτών νόμων, στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται ο οργανισμός μας.
Ορισμένοι φιλόσοφοι θα μπορούσαν να υιοθετήσουν εντελώς αντίθετη άποψη, υποστηρίζοντας ότι το πρωτεύον στοιχείο είναι αυτή καθαυτή η συνειδητή εμπειρία. Από αυτή την οπτική γωνία η «εξωτερική πραγματικότητα» η οποία φαίνεται να συνθέτει το περιβάλλον αυτής της εμπειρίας, πρέπει να εκληφθεί ως δευτερεύουσα κατασκευή η οποία εξάγεται από τα συνειδητά αισθητικά δεδομένα. Ορισμένοι θα μπορούσαν ακόμη και να προτάξουν την άποψη ότι η συνειδητή εμπειρία του καθενός από εμάς ξεχωριστά πρέπει να θεωρείται πρωτεύουσα και ότι οι εμπειρίες των άλλων είναι απλώς πράγματα τα οποία πρέπει να εξαχθούν τελικά από τα αισθητικά δεδομένα του καθενός μας.
Πρέπει να ομολογήσω ότι μου είναι δύσκολο να αποδεχθώ μια τέτοια εικόνα της πραγματικότητας. Αφενός είναι δύσκολο να πειστεί κανείς από μια θεωρία περί πραγματικότητας η οποία βασίζεται σε ένα τόσο ακραίο «εγωμονισμό». Επί πλέον, μου φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να κατανοήσω πώς η εκπληκτική ακρίβεια που παρατηρούμε στις διεργασίες του φυσικού κόσμου μπορεί να έχει τη βάση της στους στοχασμούς οποιουδήποτε ατόμου.
Ακόμη και αν δεν υιοθετήσει κανείς την ακραία «εγωμονιστική» βάση και θεωρήσει ως πρωτεύουσα πραγματικότητα το σύνολο όλων των συνειδητών εμπειριών, εξακολουθώ να έχω μεγάλες αντιρρήσεις. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι η «εξωτερική πραγματικότητα» είναι απλώς κάτι το οποίο αναδεικνύεται από ένα είδος πλειοψηφικής επικράτησης μεταξύ των ατομικών συνειδητών εμπειριών όλων μας συνολικά. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι μια τέτοιου είδους ανάδειξη της πραγματικότητας θα είχε στο ελάχιστο τη δύναμη και την ακρίβεια που βλέπουμε έξω από εμάς να απλώνεται στο άπειρο και προς όλες τις κατευθύνσεις στον χώρο και στον χρόνο, και προς τα μέσα, σε απειροελάχιστα επίπεδα τα οποία δεν αντιλαμβανόμαστε άμεσα με τις αισθήσεις μας. Σε όλες τις περιπτώσεις απαιτούνται πολλών διαφορετικών ειδών όργανα ακριβείας για να εξερευνήσουμε το σύμπαν σε ένα τεράστιο φάσμα διαφορετικών κλιμάκων. Βεβαίως υπάρχει ένα μυστήριο γύρω από αυτή καθαυτή τη συνειδητότητα και το πώς αυτή μπορεί να προκύπτει από τους φαινομενικά απολύτως υπολογιστικούς, χωρίς συναίσθημα και εντελώς απρόσωπους νόμους της φυσικής που φαίνονται να διέπουν τη συμπεριφορά όλων των υλικών πραγμάτων. Και όμως, από τους θεμελιώδεις νόμους της φυσικής που γνωρίζουμε - και δεν τους γνωρίζουμε ακόμη όλους - ορισμένοι είναι ακριβείς σε εκπληκτικό βαθμό, ξεπερνώντας κατά πολύ την ακρίβεια των άμεσων εμπειριών των αισθήσεών μας ή των συνδυασμένων υπολογιστικών ικανοτήτων όλων των συνειδητών ατόμων στη σφαίρα της ανθρωπότητας.
Ενα παράδειγμα θεωρίας εξαιρετικού βάθους και ακρίβειας είναι η υπέροχη γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν, η οποία ξεπερνά σε ακρίβεια ακόμη και την ήδη εκπληκτικά ακριβή θεωρία του Νεύτωνα για τη βαρύτητα. Στη συμπεριφορά του ηλιακού συστήματος η θεωρία του Νεύτωνα είναι ακριβής περίπου κατά ένα μέρος ανά 107. Η θεωρία του Αϊνστάιν είναι πολύ περισσότερο επιτυχής, όχι μόνο δίνοντας διορθώσεις στη θεωρία του Νεύτωνα οι οποίες ισχύουν όταν τα πεδία της βαρύτητας μεγαλώνουν, αλλά και προβλέποντας εντελώς νέα φαινόμενα όπως οι μαύρες τρύπες, οι βαρυτικοί φακοί και τα βαρυτικά κύματα. Στην άλλη πλευρά της κλίμακας των μεγεθών υπάρχει πλήθος πολύ ακριβών παρατηρήσεων οι οποίες δίνουν αναρίθμητες επιβεβαιώσεις της ακρίβειας της Θεωρίας των Κβάντων και της γενίκευσής της στη σχετικιστική κβαντική θεωρία πεδίου, που μας δίνει την κβαντική ηλεκτροδυναμική. Κάτι σημαντικό το οποίο πρέπει να τονιστεί σχετικά με αυτές τις φυσικές θεωρίες είναι ότι όχι μόνο είναι εξαιρετικά ακριβείς αλλά επίσης βασίζονται σε ιδιαίτερα εξελιγμένα μαθηματικά. Θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε ότι ο ρόλος των μαθηματικών στη θεμελιώδη φυσική θεωρία είναι απλώς οργανωτικός, ότι οι οντότητες που αποτελούν τον κόσμο απλώς συμπεριφέρονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και οι θεωρίες μας δεν είναι παρά προσπάθειες - μερικές φορές πολύ επιτυχημένες - να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Υπό ένα τέτοιο πρίσμα δεν θα πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένη μαθηματική τάξη στον κόσμο, εμείς επιβάλλουμε, υπό μίαν έννοιαν, αυτή την τάξη περιγράφοντας με περίτεχνους μαθηματικούς τύπους όποιες πλευρές της συμπεριφοράς του κόσμου μπορούμε να κατανοήσουμε.
Κατά τη γνώμη μου και αυτή η αντίληψη δεν είναι σε θέση να εξηγήσει την εκπληκτική ακρίβεια που διαπιστώνουμε στη συμφωνία ανάμεσα στις σπουδαιότερες θεωρίες της φυσικής που έχουμε διατυπώσει και στη συμπεριφορά του υλικού Σύμπαντός μας στα πλέον θεμελιώδη επίπεδά του. Ας πάρουμε, ως ένα άλλο παράδειγμα, την πλέον οικουμενική φυσική δύναμη, τη βαρύτητα. Αυτή λειτουργεί στα πιο απομακρυσμένα σημεία του Διαστήματος, όμως ήδη από τον 17ο αιώνα ο Νεύτων είχε ανακαλύψει ότι υπέκειτο σε έναν υπέροχα απλό μαθηματικό τύπο. Ο τύπος αυτός αργότερα αποδείχθηκε ότι παραμένει ακριβής κατά δεκάδες χιλιάδες φορές περισσότερο από την ακρίβεια παρατήρησης που μπορούσε να επιτευχθεί στην εποχή του Νεύτωνα. Στον 20ό αιώνα ο Αϊνστάιν μας έδωσε τη γενική σχετικότητα, προσφέροντάς μας τη δυνατότητα να φθάσουμε σε ακόμη βαθύτερα επίπεδα. Η θεωρία αυτή απαιτούσε πολύ πιο εξελιγμένα μαθηματικά από αυτή του Νεύτωνα: ο Νεύτωνας χρειάστηκε να εισαγάγει τις διαδικασίες του λογισμού των ροών για να διατυπώσει τη Θεωρία της Βαρύτητας, ο Αϊνστάιν όμως πρόσθεσε την εξελιγμένη διαφορική γεωμετρία - και αύξησε τη συμφωνία ανάμεσα στη θεωρία και στην παρατήρηση κατά περίπου 10 εκατομμύρια φορές. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι, και στις δύο περιπτώσεις, η μεγάλη ακρίβεια δεν ήταν αποτέλεσμα μιας νέας θεωρίας η οποία διατυπωνόταν απλώς και μόνο για να εξηγήσει έναν τεράστιο αριθμό νέων δεδομένων. Η αυξημένη ακρίβεια διαπιστώθηκε μόνο αφότου οι θεωρίες είχαν διατυπωθεί, αποκαλύπτοντας μια εναρμόνιση ανάμεσα στη φυσική συμπεριφορά στο βαθύτερο επίπεδό της και σε έναν ωραίο, περίτεχνο μαθηματικό τύπο.
Αν, όπως υπονοείται από αυτό, τα μαθηματικά βρίσκονται πράγματι ήδη στη συμπεριφορά των φυσικών πραγμάτων και δεν τα επιβάλλουμε εμείς, τότε πρέπει να ρωτήσουμε ξανά, ποια είναι πραγματικά η υπόσταση αυτής της «πραγματικότητας» που βλέπουμε γύρω μας; Από τι τελικά αποτελείται το πραγματικό τραπέζι στο οποίο κάθομαι αυτή τη στιγμή; Είναι φτιαγμένο από ξύλο, εντάξει, αλλά από τι είναι φτιαγμένο το ξύλο; Ε, από ίνες οι οποίες κάποτε ήταν ζωντανά κύτταρα. Και αυτά; Από μόρια τα οποία αποτελούνται από μεμονωμένα άτομα. Και τα άτομα; Εχουν πυρήνες, που αποτελούνται από πρωτόνια και νετρόνια τα οποία συγκρατούνται από ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις. Γύρω από αυτούς τους πυρήνες περιφέρονται ηλεκτρόνια τα οποία συγκρατούνται από τις σημαντικά ασθενέστερες ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις. Πηγαίνοντας ακόμη πιο βαθιά, τα πρωτόνια και τα νετρόνια θεωρείται ότι αποτελούνται από ακόμη πιο στοιχειώδη συστατικά, τα κουάρκ, τα οποία συγκρατούνται από άλλα σωματίδια, τα λεγόμενα γκλουόνια. Τι είναι όμως ακριβώς τα ηλεκτρόνια, τα κουάρκ κ.ο.κ.; Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε σε αυτό το στάδιο είναι απλώς να παραπέμψουμε στις μαθηματικές εξισώσεις τις οποίες αυτά ικανοποιούν, δηλαδή για τα ηλεκτρόνια και τα κουάρκ στην εξίσωση του Ντιράκ. Αυτό που διακρίνει ένα κουάρκ από ένα ηλεκτρόνιο είναι οι πολύ διαφορετικές μάζες τους και το γεγονός ότι τα κουάρκ συμμετέχουν σε αλληλεπιδράσεις - ιδιαίτερα στις λεγόμενες «ισχυρές» αλληλεπιδράσεις - στις οποίες τα ηλεκτρόνια δεν αντιδρούν. Τι είναι τα γκλουόνια; Σωματίδια «βαθμίδας» τα οποία διοχετεύουν την ισχυρή δύναμη - η οποία και πάλι με τη σειρά της είναι μια έννοια που μπορεί να εννοηθεί μόνο με τους μαθηματικούς όρους που χρησιμοποιούνται για την περιγραφή της.
Ακόμη και αν δεχθούμε ότι ένα ηλεκτρόνιο, ας πούμε, μπορεί να εννοηθεί απλώς ως οντότητα η οποία αποτελεί τη λύση μιας μαθηματικής εξίσωσης, πώς ξεχωρίζουμε αυτό το ηλεκτρόνιο από ένα άλλο ηλεκτρόνιο; Εδώ έρχεται να μας βοηθήσει μια θεμελιώδης αρχή της κβαντικής μηχανικής. Πρεσβεύει ότι όλα τα ηλεκτρόνια είναι αδιάκριτα το ένα από το άλλο, δεν μπορούμε να μιλάμε για το τάδε ή το δείνα ηλεκτρόνιο αλλά μόνο για το σύστημα το οποίο αποτελείται, για παράδειγμα, από ένα ζεύγος ηλεκτρονίων ή από μια τριάδα ή μια τετράδα κ.ο.κ. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τα κουάρκ, τα γκλουόνια και κάθε άλλο συγκεκριμένο είδος σωματιδίου. Η κβαντική πραγματικότητα είναι παράξενη από αυτή την άποψη.
Η αλήθεια είναι ότι η κβαντική πραγματικότητα είναι παράξενη από πολλές απόψεις. Τα ατομικά κβαντικά σωματίδια μπορούν ταυτοχρόνως να βρίσκονται σε δύο διαφορετικά σημεία - ή και τρία ή και τέσσερα ή και να απλώνονται σε μια ολόκληρη περιοχή, να χορεύουν σαν ένα κύμα. Πράγματι, η «πραγματικότητα» που η κβαντική θεωρία φαίνεται να μας ζητάει να πιστέψουμε, απέχει τόσο πολύ από αυτό στο οποίο είμαστε συνηθισμένοι ώστε πολλοί κβαντικοί θεωρητικοί θα μας έλεγαν να ξεχάσουμε την ίδια την έννοια της πραγματικότητας όταν εξετάζουμε τα φαινόμενα στην κλίμακα των στοιχειωδών σωματιδίων, των ατόμων, ακόμη και των μορίων.
Αυτό φαίνεται μάλλον δύσκολο, ιδιαίτερα όταν μας λένε επίσης ότι η κβαντική συμπεριφορά διέπει όλα τα φαινόμενα και ότι ακόμη και μεγαλύτερης κλίμακας αντικείμενα, τα οποία αποτελούνται από κβαντικά συστατικά, υπόκεινται και αυτά στους ίδιους κβαντικούς κανόνες. Πού σταματάει η κβαντική μη πραγματικότητα και αναλαμβάνει τη σκυτάλη η φυσική πραγματικότητα που γνωρίζουμε; Η σημερινή κβαντική θεωρία δεν έχει ικανοποιητική απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Η δική μου άποψη σχετικά με αυτό - και υπάρχουν πολλές άλλες απόψεις - είναι ότι η σημερινή κβαντική θεωρία δεν είναι ακριβώς σωστή και ότι καθώς τα αντικείμενα που εξετάζουμε γίνονται μεγαλύτερα οι αρχές της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν αρχίζουν να συγκρούονται με αυτές της κβαντικής μηχανικής, και τότε αρχίζει να αναδεικνύεται μια πραγματικότητα η οποία πλησιάζει περισσότερο στις δικές μας εμπειρίες. Πρέπει ωστόσο να προειδοποιήσουμε τον αναγνώστη: η κβαντική μηχανική όπως είναι διατυπωμένη σήμερα δεν έχει καμία αποδεκτή απόδειξη παρατήρησης εναντίον της και όλες οι προτεινόμενες τροποποιήσεις παραμένουν στο στάδιο της εικασίας. Επί πλέον, ακόμη και η γενική σχετικότητα, προϋποθέτοντας την ιδέα ενός καμπύλου χωροχρόνου, αποκλίνει και αυτή από την έννοια της πραγματικότητας στην οποία έχουμε συνηθίσει.
Οταν κοιτάζουμε το Σύμπαν στο επίπεδο των κβάντα ή στις τεράστιες διαστάσεις στις οποίες γίνονται ορατές οι επιδράσεις της γενικής σχετικότητας, τότε η πραγματικότητα του κοινού νου, των καρεκλών, των τραπεζιών και των άλλων υλικών πραγμάτων φαίνεται να εξαφανίζεται, να αντικαθίσταται από μια βαθύτερη πραγματικότητα η οποία κατοικεί στον κόσμο των μαθηματικών. Τα μαθηματικά μοντέλα μας για τη φυσική πραγματικότητα απέχουν πολύ από το να είναι πλήρη, μας προσφέρουν όμως τύπους οι οποίοι απεικονίζουν την πραγματικότητα με μεγάλη ακρίβεια - μια ακρίβεια η οποία ξεπερνά κατά πολύ την ακρίβεια οποιασδήποτε περιγραφής που δεν υπόκειται στα μαθηματικά. Φαίνεται ότι υπάρχει κάθε λόγος να πιστέψουμε ότι αυτές οι ήδη αξιοθαύμαστες απεικονίσεις θα βελτιωθούν και ότι ακόμη πιο κομψά και δεξιοτεχνικά μαθηματικά σχήματα θα βρεθούν για να αντικατοπτρίσουν την πραγματικότητα με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια. Θα μπορούσαν οι μαθηματικές οντότητες να κατοικούν σε έναν δικό τους κόσμο, τον αφηρημένο πλατωνικό κόσμο των μαθηματικών τύπων; Αυτή είναι μια ιδέα η οποία δεν ξενίζει πολλούς μαθηματικούς. Σε αυτή την απεικόνιση οι αλήθειες που οι μαθηματικοί αναζητούν βρίσκονται ήδη «εκεί» και η μαθηματική έρευνα μπορεί να συγκριθεί με την αρχαιολογία: έργο του μαθηματικού είναι να αναζητήσει αυτές τις αλήθειες εν είδει μάλλον ανακάλυψης και όχι επινόησης. Για έναν πλατωνικό μαθηματικό δεν είναι τόσο παράλογο να αναζητεί την τελική εστία της φυσικής πραγματικότητας μέσα στον κόσμο του Πλάτωνα. Αυτό δεν είναι αποδεκτό από όλους.
Δεν κατανοούμε δεόντως γιατί η φυσική συμπεριφορά αντικατοπτρίζεται με τόση ακρίβεια στον πλατωνικό κόσμο ούτε πώς η συνειδητή νοητική ικανότητα φαίνεται να αναδύεται όταν φυσικά υλικά, όπως αυτά που υπάρχουν σε έναν υγιή ανθρώπινο εγκέφαλο που βρίσκεται σε εγρήγορση, οργανώνονται με τον κατάλληλο τρόπο. Ούτε επίσης κατανοούμε πραγματικά πώς αυτή η συνειδητότητα, όταν κατευθύνεται προς την κατανόηση των μαθηματικών προβλημάτων, είναι ικανή να μαντεύει τη μαθηματική αλήθεια. Τι μας λέει αυτό για τη φύση της φυσικής πραγματικότητας; Μας λέει ότι δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε σωστά το ζήτημα αυτής της πραγματικότητας αν δεν κατανοήσουμε τη σύνδεσή του με τις άλλες δύο πραγματικότητες, τη συνειδητή νοητική ικανότητα και τον υπέροχο κόσμο των μαθηματικών.
Πολλοί φιλόσοφοι, μεταξύ άλλων, θα υποστήριζαν ότι τα μαθηματικά αποτελούνται απλώς από εξιδανικευμένες νοητικές έννοιες και αν θεωρηθεί ότι ο κόσμος των μαθηματικών αναδύεται τελικά από το μυαλό μας, τότε φθάνουμε σε έναν φαύλο κύκλο: το μυαλό μας αναδύεται από τον - φυσικό - εγκέφαλό μας και οι απολύτως ακριβείς φυσικοί νόμοι που διέπουν αυτή τη λειτουργία θεμελιώνονται στα μαθηματικά που απαιτεί ο εγκέφαλός μας για την ύπαρξή του. Η δική μου θέση είναι ότι πρέπει να αποφύγουμε αυτό το άμεσο παράδοξο παραχωρώντας στον πλατωνικό μαθηματικό κόσμο τη δική του, εκτός χρόνου και τόπου, ύπαρξη, αλλά επιτρέποντάς του παράλληλα να μας είναι προσιτός μέσω της νοητικής δραστηριότητας. Η άποψή μου αναγνωρίζει τρία διαφορετικά είδη πραγματικότητας: τη φυσική, τη νοητική και την πλατωνική-μαθηματική, με μια (ως τώρα) βαθιά μυστηριώδη σχέση ανάμεσα στις τρεις.
Ρότζερ Πένροουζ (καθηγητής Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συγγραφέας)
Πηγή: http://e-keimena.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=313:ti-ennooume-pragmatikotita&catid=138:philosophia-perennis&Itemid=66
Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014
Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014
Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014
Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014
Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014
Un angelo disteso al sole....
Ένας άγγελος ξαπλωμένος
στον ήλιο που έπεσε εδώ.
Γυμνή αλήθεια
που ερωτεύεται ακόμα κι η ψυχή!
Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014
Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014
Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014
Το σύμπαν συνωμοτεί όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ???
Οχι όταν εστιάζεις στην έλλειψη αντί σε αυτά που ήδη έχεις.
Οχι όταν δυσανασχετείς και ανησυχείς για αυτά που δεν έχεις αντί να νιώθεις ευγνωμωσύνη για αυτά που έχεις.
Οχι όταν η λογική λέει ότι κάτι πρέπει να γίνεται με συγκεκριμμένο τρόπο ενώ η καρδιά γνωρίζει ότι κάτι μπορεί να γίνει και με τρόπους που δεν μπορείς να φανταστείς.
Οχι όταν αμφιβάλλεις για την πραγματοποίηση του αντί να έχεις πίστη ότι έχει ήδη γίνει.
Οχι όταν αισθάνεσαι μνησικακία αντί να συγχωρείς .
Οχι όταν αισθάνεσαι συναισθήματα χαμηλών δονήσεων όπως φόβος, ενοχές , πικρία κλπ.
Οχι όταν κατηγορείς άλλους ή τις συνθήκες και περιστάσεις για την δική σου πραγματικότητα αντι να αναλαμβάνεις την ευθύνη της ζωής σου.
Οχι όταν νιώθεις πως δεν το αξ'ιζεις αντί να κατανοείς ότι η αξία σου είναι δεδομένη και ανεξάρτητη από τα συμβάντα στη ζωή σου και τι σου λένε οι άλλοι..
Οχι όταν έχεις πεποιθήσεις που δεν σε εξυπηρετούν και δεν τις έχεις απελευθερώσει ακόμα.
Οχι όταν έχεις ιδέες για την πραγματοποίηση της επιθυμίας σου και δεν μπαίνεις στο κόπο να κάνεις τις υπερβάσεις , να ξεβολευτείς και να δράσεις.
Οχι όταν έχεις την τάση να κλαίγεσαι επειδή δεν έχεις αρκετά χρήματα , δεν υπάρχουν αρκετές δουλειές , δεν υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα άτομα για να βρείς σύντροφο , δεν υπάρχει αρκετός χρόνο κλπ.
Οχι όταν δεν κατανοείς ότι η πραγματικότητα σου είναι καθρέφτης του προγράμματος που τρέχει στη υποσυνείδητο σου.
Οχι όταν δεν κατανοείς την δύναμη των λέξεων και χρησιμοποιέις λέξεις που σαμποτάρουν την πραγματοποίηση της επιθυμίας σου.
Σεβαστή Βόλα
certified life coach
eft certified
nlp practitioner
ΠΗΓΗ: http://sevastivola.blogspot.gr/2013/12/blog-post_7048.html
Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014
Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014
Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014
Η τέχνη της συμβίωσης. Ένας Ινδιάνικος μύθος...
Ένας πανάρχαιος μύθος των ινδιάνων Σιου, λέει πως ήρθαν κάποτε στη σκηνή του γέρου μάγου της φυλής, πιασμένοι χέρι χέρι, ο Άγριος Ταύρος, ο πιο γενναίος και τιμημένος νέος πολεμιστής, και το Ψηλό Σύννεφο, η κόρη του αρχηγού, μια από τις ωραιότερες γυναίκες της φυλής.
"Αγαπιόμαστε" αρχίζει ο νέος.
"Και θα παντρευτούμε" λέει εκείνη.
"Και αγαπιόμαστε τόσο που φοβόμαστε..."
"Θα θέλαμε κάποιο μαγικό, ένα χαϊμαλί, ένα φυλαχτό..."
"Κάτι που θα μας εγγυάται ότι θα είμαστε για πάντα μαζί."
"Που θα μας εξασφαλίσει ότι θα είμαστε ο ένας στο πλευρό του άλλου, ώσπου να συναντήσουμε τον Μανιτού, την ημέρα του θανάτου".
"Σε παρακαλούμε" ικετεύουν, "πες μας τί μπορούμε να κάνουμε..."
Ο μάγος τους κοιτάζει και συγκινείται που τους βλέπει τόσο νέους, τόσο ερωτευμένους, να λαχταρούν τόσο μια του λέξη.
"Υπάρχει κάτι ..." λέει τελικά ο σοφός μάγος μετά από αρκετή ώρα. "Αλλά δεν ξέρω...είναι ένα έργο πολύ δύσκολο και απαιτεί θυσίες."
"Δεν μας πειράζει" λένε και οι δύο.
"Ό,τι και να' ναι" επιβεβαιώνει ο Άγριος Ταύρος.
"Ωραία" λέει ο μάγος. "Ψηλό Σύννεφο, βλέπεις το βουνό που είναι βόρεια από το χωριό μας; Πρέπει να το ανέβεις μόνη σου, χωρίς τίποτα άλλο εκτός από ένα δίχτυ και τα χέρια σου, και να κυνηγήσεις το πιο όμορφο και δυνατό γεράκι του βουνού. Αν το πιάσεις, πρέπει να το φέρεις εδώ ζωντανό την τρίτη μέρα μετά την πανσέληνο. Κατάλαβες;"
Η νεαρή κοπέλα συγκατανεύει σιωπηλά.
"Κι εσύ Άγριε Ταύρε" συνεχίζει ο μάγος, "πρέπει να ανέβεις το βουνό του κεραυνού, κι όταν φτάσεις στην κορυφή, τον πιο άγριο απ' όλους τους αετούς, και με τα χέρια σου μόνο κι ένα δίχτυ να τον πιάσεις χωρίς να τον τραυματίσεις και να τον φέρεις μπροστά μου, ζωντανό, την ίδια μέρα που θα έρθει και το Ψηλό Σύννεφο....Πηγαίνετε τώρα."
Οι δυο νέοι κοιτάζονται με τρυφερότητα, κι ύστερα από ένα φευγαλέο χαμόγελο φεύγουν για να εκπληρώσουν την αποστολή που τους ανατέθηκε. Εκείνη πάει προς το βορρά, εκείνος προς το νότο...
Την καθορισμένη ημέρα, μπροστά στη σκηνή του μάγου, περιμένουν οι δυο νέοι, ο καθένας με μια πάνινη τσάντα, που περιέχει το πουλί που του ζητήθηκε.
Ο μάγος τους λέει να βγάλουν τα πουλιά από τις τσάντες με μεγάλη προσοχή. Οι νέοι κάνουν αυτό που τους λέει, και παρουσιάζουν στο γέρο για να τα εγκρίνει τα πουλιά που έπιασαν Είναι πανέμορφα, χωρίς αμφιβολία, τα καλύτερα του είδους τους.
"Πετούσαν ψηλά;" ρωτάει ο μάγος.
"Ναι, βέβαια. Κι εμείς, όπως μας ζητήσατε....Και τώρα;" ρωτάει ο νέος. "Θα τα σκοτώσουμε και θα πιούμε την τιμή από το αίμα τους;"
"Όχι" λέει ο γέρος.
"Να τα μαγειρέψουμε και να φάμε τη γενναιότητα από το κρέας τους;" προτείνει η νεαρή.
"Όχι" ξαναλέει ο γέρος. "Κάντε ότι σας λέω. Πάρτε τα πουλιά και δέστε τα μεταξύ τους από τα πόδια μ' αυτές τις δερμάτινες λωρίδες...Αφού τα δέσετε, αφήστε τα να φύγουν, να πετάξουν ελεύθερα."
Ο πολεμιστής και η νεαρή κοπέλα κάνουν ό,τι ακριβώς τους έχει πει ο μάγος, και στο τέλος ελευθερώνουν τα πουλιά.
Ο αετός και το γεράκι προσπαθούν να πετάξουν, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να στριφογυρίζουν και να ξαναπέφτουν κάτω. Σε λίγα λεπτά, εκνευρισμένα που δεν καταφέρνουν να πετάξουν, τα πουλιά επιτίθενται με τσιμπήματα το ένα εναντίον του άλλου, μέχρι που πληγώνονται.
"Αυτό είναι το μαγικό. Μην ξεχάσετε ποτέ αυτό που είδατε σήμερα. Τώρα, είστε κι εσείς ένας αετός κι ένα γεράκι. Αν δεθείτε ο ένας με τον άλλον, ακόμα κι αν το κάνετε από αγάπη, όχι μόνο θα σέρνεστε στη ζωή σας, αλλά επιπλέον, αργά ή γρήγορα, θα αρχίσετε να πληγώνετε ο ένας τον άλλον. Αν θέλετε η αγάπη σας να κρατήσει για πάντα, να πετάτε μαζί, αλλά ποτέ δεμένοι."
~ Χόρχε Μπουκάι "Ο δρόμος της συνάντησης".
Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014
Kαληνύχτα!!!!!
......όσο μελαγχολική και αν είναι απόψε η νύχτα,
ότι και αν νιώθεις.....
πόνο, απογοήτευση, θυμό, αγάπη, έρωτα......
νιώσε απλά τυχερός,
επειδή υπάρχουν άνθρωποι που σου προκαλούν συναισθήματα...
όποια και αν είναι.........
χωρίς αυτά η ζωή μας δεν θα είχε νόημα.......
e.e.d.f
Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014
Αποφθέγματα.... Ραλφ Γουάλντο Έμερσον
- Βασικά θέλουμε κάποιον που να μας εμπνεύσει να γίνουμε αυτό που ξέρουμε ότι μπορούμε να είμαστε.
- Οι περισσότερες σκιές στη ζωή μας δημιουργούνται επειδή εμείς στεκόμαστε μπροστά στο δικό μας φως.
- Μην ακολουθείς το μονοπάτι για να πας εκεί όπου μπορεί να σε οδηγήσει. Αντίθετα, πήγαινε από εκεί που δεν υπάρχει μονοπάτι και άφησε τα χνάρια σου.
- Οι προσπάθειες που κάνουμε για να ξεφύγουμε από το πεπρωμένο μας, έχουν σαν μοναδικό αποτέλεσμα να μας οδηγήσουν σ’ αυτό.
- Η υγεία του ματιού φαίνεται πως χρειάζεται έναν ορίζοντα. Δεν κουραζόμαστε ποτέ όσο μπορούμε να δούμε αρκετά μακριά.
- Πριν αποκτήσουμε εξουσία πρέπει να αποκτήσουμε σοφία για να την διαχειριστούμε καλά.
Ralph Waldo Emerson ( 1803-1884 , Αμερικανός φιλόσοφος)
★★★
Μπορεί να ταξιδέψουμε σε όλον τον κόσμο
για να βρούμε την ομορφιά και την γαλήνη.
Αλλά αν δεν την κουβαλάμε μέσα μας,
δεν πρόκειται ποτέ και πουθενά
να την συναντήσουμε.
~Έμερσον~
★★★
Come from a space of peace
and you 'll find that you
can deal whith anything....
~Michael Singer~
Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014
Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014
Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014
Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014
Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014
!!!
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου
έζησα όλη τη ζωή...
Θα ξαναβρεθούμε μία μέρα
και τότε όλα τα βράδια
κι όλα τα τραγούδια θάναι δικά μας...
Θάθελα να φωνάξω τ' ὀνομά σου, αγάπη,
μ' όλη μου τη δύναμη...
Να το φωνάξω τόσο δυνατά
που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο,
καμιά ελπίδα να μη πεθάνει...
Τάσος Λειβαδίτης
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!
....
Every single person has been made for different things in life...
...but the most important for everyone of us is to discover
what we really want !
Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014
Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014
Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα....
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις για μένα το αγαπημένο μου γλυκό και έμαθα ότι μικρά πράγματα μπορεί να έχουν ξεχωριστή σημασία στη ζωή.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε παρακολουθούσα και έμαθα τα περισσότερα «μαθήματα ζωής», εφόδια για να γίνω καλύτερο και παραγωγικότερο άτομο όταν μεγαλώσω.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κρεμάς την ζωγραφιά μου στο ψυγείο και αμέσως ήθελα να ζωγραφίσω την επόμενη.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κρεμάς την ζωγραφιά μου στο ψυγείο και αμέσως ήθελα να ζωγραφίσω την επόμενη.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ακόμη και όταν ήσουν θυμωμένη με συμβούλευσες ήρεμα και απλά για να καταλάβω το γιατί και έτσι έμαθα ότι ο διάλογος και η επικοινωνία είναι σημαντικά ακόμη και όταν τα πράγματα είναι δύσκολα.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις φαγητό για κάποιο φίλο που ήταν άρρωστος και έμαθα ότι όλοι μας πρέπει να νοιαζόμαστε και να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις το σπίτι και όσους ζούμε σε αυτό και έμαθα ότι πρέπει να εκτιμάμε ότι μας προσφέρεται.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις ένα αδέσποτο γατάκι και έμαθα ότι είναι καλό να είσαι ευγενικός με τα ζώα.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ένιωσα ότι νοιαζόσουν και ήθελα να γίνω καλύτερος. Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κλαις και έμαθα ότι κάποια πράγματα στη ζωή πληγώνουν αλλά έχεις δικαίωμα να είσαι στενοχωρημένος.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να αναλαμβάνεις τις ευθύνες ακόμα και όταν οι καταστάσεις ήταν δύσκολες και έμαθα ότι πρέπει να είμαι υπεύθυνο άτομο.( οι πράξεις μας οι ίδιες, είναι το παράδειγμά μας για τους άλλους)
ΒΑΣΙΑ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
πηγη: http://vassiasarantopoulou.blogspot.gr/2013/04/blog-post.html
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις φαγητό για κάποιο φίλο που ήταν άρρωστος και έμαθα ότι όλοι μας πρέπει να νοιαζόμαστε και να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις το σπίτι και όσους ζούμε σε αυτό και έμαθα ότι πρέπει να εκτιμάμε ότι μας προσφέρεται.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις ένα αδέσποτο γατάκι και έμαθα ότι είναι καλό να είσαι ευγενικός με τα ζώα.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ένιωσα ότι νοιαζόσουν και ήθελα να γίνω καλύτερος. Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κλαις και έμαθα ότι κάποια πράγματα στη ζωή πληγώνουν αλλά έχεις δικαίωμα να είσαι στενοχωρημένος.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να αναλαμβάνεις τις ευθύνες ακόμα και όταν οι καταστάσεις ήταν δύσκολες και έμαθα ότι πρέπει να είμαι υπεύθυνο άτομο.( οι πράξεις μας οι ίδιες, είναι το παράδειγμά μας για τους άλλους)
ΒΑΣΙΑ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
πηγη: http://vassiasarantopoulou.blogspot.gr/2013/04/blog-post.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)